Postanowienie SN z dnia 12 czerwca 2023 r., sygn. II KK 169/23
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Zbigniew Kapiński
w sprawie J. S.
skazanego za czyn z art. 226§1 k.k. i inne
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
w dniu 12 czerwca 2023 r.,
kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie,
z dnia 4 października 2022 r., sygn. akt VI Ka 971/21,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Północ w Warszawie,
z dnia 8 kwietnia 2021 r., sygn. akt VIII K 227/19,
postanowił:
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;
2. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. S. (Kancelaria Adwokacka w W.), obrońcy z urzędu J. S., kwotę 442,80 (czterysta czterdzieści dwa złotych, osiemdziesiąt groszy), w tym 23% VAT, za sporządzenie i wniesienie kasacji;
3. zwolnić skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych postępowania kasacyjnego obciążając wydatkami Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi Północ wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2021 roku, sygn. akt VIII K 227/19, orzekł wobec J. S. karę łączną 1 roku i 4 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin miesięcznie.
Apelacje od powyższego wyroku wnieśli skazany oraz jego obrońca.
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie wyrokiem z dnia 4 października 2022 roku, sygn. akt VI Ka 971/21 zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.
Kasację od powyższego wyroku wniósł obrońca skazanego, zarzucając mu:
1.uchybienie stanowiące bezwzględną przyczynę odwoławczą tj. naruszenie art. 439 § 1 pkt 10 k.p.k. polegające na utrzymaniu przez Sąd Okręgowy w mocy wyroku Sądu I instancji, który wydany został z rażącą obrazą przepisu art. 79 § 3 k.p.k. w zw. z art. 82 k.p.k. w zw. z art. 6 k.p.k. przez niezweryfikowanie przez Sąd Rejonowy (oraz następnie przez Sąd Okręgowy w toku postępowania odwoławczego), czy aplikant adwokacki D.P. występujący na rozprawach przeprowadzonych przed Sądem Rejonowym spełniał wymóg przewidziany w art.77 ust. 1 ustawy Prawo o Adwokaturze, tj. odbył co najmniej sześć miesięcy aplikacji adwokackiej, co umożliwiłoby mu zastępowanie swojego mocodawcy w sprawie prowadzonej przeciwko J. S. i występowanie w charakterze jego „obrońcy” w zastępstwie za adwokata, który udzielił aplikantowi upoważnienie a tym samym mogło dojść do naruszenia prawa do obrony oskarżonego, który ze względu na wątpliwości co do jego poczytalności obowiązkowo musiał mieć obrońcę,
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
