Postanowienie SN z dnia 19 kwietnia 2023 r., sygn. I KS 9/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Siwek
w sprawie R. Z.
oskarżonego z art. 286 § 1 k.k. i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 19 kwietnia 2023 r.
skargi obrońcy oskarżonego,
od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu
z dnia 6 grudnia 2022 r., sygn. akt IV Ka 622/22
uchylającego wyrok Sądu Rejonowego w Kościanie
z dnia 6 października 2021 r., sygn. akt II K 34/19
na podstawie art. 539e § 2 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
1) oddalić skargę;
2) obciążyć oskarżonego R. Z. uiszczoną przez niego opłatą sądową w kwocie 450 (czterysta pięćdziesiąt) zł.
UZASADNIENIE
R. Z. został oskarżony o popełnienie łącznie 7 czynów wyczerpujących dyspozycję art. 286 § 1 k.k., od których wskazanym wyżej wyrokiem Sądu Rejonowego w Kościanie został uniewinniony.
Sąd Okręgowy w Poznaniu, po rozpoznaniu apelacji od tego wyroku wniesionych przez prokuratora oraz pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego, uchylił wyrok Sądu I instancji i sprawę R. Z. przekazał temu Sądowi do ponownego rozpoznania.
Skargę na ten wyrok, w oparciu o treść art. 539a § 1 k.p.k., wniósł obrońca R.Z., którzy zarzucił naruszenie art. 437 § 2 k.p.k., przez uchylenie wyroku w sprawie o sygn. akt II K 34/19 i przekazanie sprawy Sądowi I Instancji do ponownego rozpoznania, czyniąc za podstawę prawną art. 454 § 1 k.p.k., podczas, gdy przepis ten upoważnia do takiej decyzji tylko wówczas, jeżeli Sąd odwoławczy ma w istocie pewność – po przeprowadzeniu koniecznego postępowania dowodowego w niezbędnym zakresie i po dokonaniu oceny wszystkich dowodów łącznie, jak też skontrolowaniu oceny dowodów dokonanej przez sąd I instancji i poczynieniu w oparciu o nie ustaleń faktycznych – że wyrok uniewinniający nie może się ostać, a wobec oskarżonego winien zostać wydany wyrok skazujący, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca, bowiem Sąd ad quem nie dokonał ustaleń faktycznych na podstawie całokształtu zgromadzonego i ocenionego materiału dowodowego, przy czym w uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził wprost, że Sąd I Instancji po dokonaniu wskazanych przez niego czynności winien ustalić, czy zgromadzony materiał dowodowy wskazuje na sprawstwo i winę, czy też pozwala na uniewinnienie – co jednoznacznie świadczy o braku pewności Sądu II Instancji, co do sprawstwa i winy oskarżonego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty