Postanowienie SN z dnia 19 kwietnia 2023 r., sygn. III PSK 91/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Romuald Dalewski
w sprawie z powództwa J. W.
przeciwko G. A. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą "A." z siedzibą w Ł.
o przywrócenie do pracy,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 kwietnia 2023 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w Siedlcach
z dnia 26 maja 2022 r., sygn. akt IV Pa 64/21,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od J. W. na rzecz G. A. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą A. z siedzibą w Ł. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Siedlcach wyrokiem z 3 listopada 2021 r. oddalił powództwo J. W. przeciwko G. A. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą „A.” z siedzibą w Ł., w którym powód domagał się przywrócenia do pracy, zasądzenia wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy oraz zasądzenia od powoda na rzecz pozwanego 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Sąd Rejonowy ustalił, że J. W. od 26 października 2015 r. był pracownikiem G. A. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą „A.” z siedzibą w Ł., od 22 listopada 2018 r. zatrudnionym na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, na stanowisku kierowcy, w połowie wymiaru czasu pracy. Powód od 23 lipca 2020 r. do 20 stycznia 2021 r. korzystał ze zwolnienia lekarskiego od pracy. Od 21 stycznia 2021 r. do 28 lutego 2021 r. przebywał natomiast na urlopie bezpłatnym. Uzyskawszy 23 lutego 2021 r. od lekarza medycyny pracy zaświadczenie o zdolności do pracy na dotychczasowym stanowisku, powód w piątek 26 lutego 2021 r. stawił się w siedzibie pracodawcy, aby zgłosić swoją gotowość do pracy i złożyć zaświadczenie o zdolności do pracy. Zainicjował wtedy rozmowę z pozwanym na temat podwyżki wynagrodzenia. Pracodawca poinformował jednak powoda, że jego warunki zatrudnienia pozostają bez zmian, a jeśli powód nie chce już pracować, to mogą rozwiązać stosunek pracy za porozumieniem stron, czym J. W. nie był jednak zainteresowany. W tej sytuacji pozwany poinformował powoda, że w ramach dotychczasowych obowiązków w poniedziałek 1 marca 2021 r. ma wykonać kolejny kurs i samochodem pracodawcy typu bus zawieźć na rynek klienta Ł. M. wraz z żoną. Po zakończeniu rozmowy z pozwanym powód potwierdził obecnemu na terenie przedsiębiorstwa pozwanego Ł. M. wyjazd w najbliższy poniedziałek i zainteresował się stanem technicznym samochodu, który miał mieć do dyspozycji. W niedzielę powód zadzwonił jednak do Ł. M. z informacją, że nigdzie z nim w poniedziałek nie pojedzie. Powód nie stawił się w pracy 1 marca 2021 r., przez co z Ł. M. musiał pojechać inny kierowca. Nie przyszedł do pracy również w kolejnych dniach i nie skontaktował się z pracodawcą, aby wyjaśnić przyczyny nieobecności. Nie odpowiedział na jego sms. Pozwany zadzwonił więc do powoda 8 marca 2021 r., aby dowiedzieć się dlaczego ten przestał przychodzić do pracy, ale niczego konkretnego się nie dowiedział. Od 6 marca 2021 r. do 18 czerwca 2021 r. powód korzystał ze zwolnienia lekarskiego od pracy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
