Postanowienie SN z dnia 4 kwietnia 2023 r., sygn. III USK 302/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Robert Stefanicki
w sprawie z odwołania A. C.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Zabrzu
z udziałem M. Ł.
o ubezpieczenia społeczne,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 4 kwietnia 2023 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu
z dnia 30 listopada 2021 r., sygn. akt III AUa 2209/20,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od odwołującej się na rzecz organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Zabrzu kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Zabrzu decyzją z dnia 25 kwietnia 2019 r. stwierdził, że wnioskodawczyni A. C., jako osoba współpracująca z osobą prowadzącą działalność u płatnika składek M. Ł. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu od 5 października 2018 r.
Sąd Okręgowy w Opolu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w wyniku odwołania wniesionego przez wnioskodawczynię wyrokiem z dnia 26 października 2020 r. oddalił odwołanie.
Następnie na skutek apelacji wnioskodawczyni Sąd Apelacyjny we Wrocławiu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 30 listopada 2021 r. oddalił apelację i zasądził od A. C. na rzecz organu rentowego zwrot kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym. Sąd Apelacyjny przyjął za własne ustalenia faktyczne Sądu I instancji, odnoszące się w szczególności do kluczowej w niniejszej sprawie kwestii wykonywania przez wnioskodawczynię czynności składających się na współpracę przy prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 8 pkt 11 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych). Sąd Apelacyjny podzielił stanowisko Sądu I instancji, że działania wnioskodawczyni w okresie objętym sporem nie spełniały ustawowego wymogu współpracy przy prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej jej męża. Sąd II instancji wskazał, że w niniejszej sprawie nie zostało wykazane, iż czynności wnioskodawczyni przy działalności gospodarczej jej męża stanowiły istotny wkład w prowadzenie działalności, zarówno w wymiarze obejmującym charakter tych czynności, jak i czas potrzebny na ich wykonanie. Wnioskodawczyni nie wykazała, że sporządzała kosztorysy, dokumentację przetargową, oferty cenowe lub dokonywała za płatnika składek czynności z zakresu prawa pracy. Dopiero zaś takie czynności, biorąc pod uwagę ich merytoryczne znaczenie oraz czas potrzebny na ich wykonanie, byłyby kluczowe dla oceny aktywności wnioskodawczyni pod kątem przesłanki współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
