Postanowienie SN z dnia 29 marca 2023 r., sygn. II USK 302/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Renata Żywicka
w sprawie z odwołania J. D.
przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie
o wysokość policyjnej renty rodzinnej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 29 marca 2023 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
z dnia 22 marca 2022 r., sygn. akt II AUa 1741/21,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 22 marca 2022 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie z odwołania J. D. od decyzji Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie w przedmiocie wysokości policyjnej renty rodzinnej, oddalił apelację odwołujacej się od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 1 września 2021 r., którym oddalono odwołanie.
Odwołująca się wniosła skargę kasacyjną od powyższego wyroku Sądu Apelacyjnego, zaskarżając ten wyrok w całości. Zaskarżonemu wyrokowi skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego: 1) art. 13b, 24a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz.U. z 2022 r., poz. 1626 ze zm.; dalej: ustawa zaopatrzeniowa), przez ich zastosowanie w sytuacji, gdy w niniejszej sprawie nie zachodzą podstawy do ich stosowania, jako że mąż powódki nie pełnił służby na rzecz totalitarnego państwa; 2) art. 24a ustawy zaopatrzeniowej i jego zastosowanie, a więc pominięcie reguł prokonstytucyjnej wykładni, wynikających z art. 32, art. 67 ust. 1 Konstytucji RP, czy z art. 6 i art. 14 k.p.c. przez błędne uznanie, że przepis ten w kwestii nabycia przez J. D. prawa do renty rodzinnej w przyznanej pierwotnie wysokości nie narusza zasady równości wobec innych, którzy pobierają renty rodzinne ani prawa do zabezpieczenia społecznego, pomimo że powódka nie służyła państwu totalitarnemu i nie odpowiada za działania i zaniechania innych osób i że renta rodzinna jest świadczeniem odrębnym od świadczenia pobieranego wcześniej przez zmarłego J. D., a tym samym nieuwzględnienie w stopniu dostatecznym odrębności instytucji renty rodzinnej od świadczenia emerytalnego, wobec faktu, że nie są to świadczenia tożsame, przez zmarginalizowanie instytucji renty rodzinnej, która jest osią i głównym przedmiotem postępowania i niedokonanie prokonstytucyjnej wykładni art. 24a ustawy zaopatrzeniowej; 3) art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, art. 1 Karty Praw Podstawowych (dalej: KPP) w związku z art. 6 TUE, art. 4 KPP w zw. z art. 6 TUE, art. 20-21 KPP w zw. z art. 6 TUE, art. 25 KPP w zw. z art. 6 TUE, art. 4 ust. 3 i art. 6 i w związku z art. 9 i art. 91 Konstytucji RP, zgodnie z którymi prawa podstawowe Unii Europejskiej mają charakter praw bezpośrednio stosowalnych, a więc każdy sędzia krajowy z powołaniem się na zasadę efektywnej kontroli sądowej ma nie tylko prawo, ale obowiązek pominąć w procesie sądowego stosowania prawa, ustawy oraz praktyki sprzeczne z zasadami podstawowymi Unii Europejskiej, a więc także z tego względu art. 13b, 15c i 22a ustawy zaopatrzeniowej, jako sprzeczne z zasadami podstawowymi Unii Europejskiej, powinny zostać pominięte - czego Sąd nie uczynił.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
