Postanowienie SN z dnia 14 marca 2023 r., sygn. II PSK 43/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z powództwa W. W.
przeciwko L. Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w J.
o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 14 marca 2023 r.,
skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu
z dnia 10 listopada 2021 r., sygn. akt III APa 2/21,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od pozwanej spółki L. Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w J. na rzecz powoda W. W. 3.037,50 zł (trzy tysiące trzydzieści siedem i 50/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Pozwem złożonym z 30 maja 2016 r. powód W. W. wniósł o zasądzenie od L. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. w J. kwoty 990.686,96 zł tytułem rekompensaty za pracę w godzinach nadliczbowych w okresie od 24 sierpnia 2004 r. do 24 maja 2016 r.
Wyrokiem z dnia 30 grudnia 2020 r., Sąd Okręgowy w Poznaniu zasądził od pozwanej spółki na rzecz powoda kwotę 147.140,18 zł i w pozostałej części powództwo oddalił.
Zdaniem Sądu I instancji powód wykazał, że w okresie od 1 maja 2013 r. do 24 maja 2016 r. pracował na stanowisku kierownika rejonu sprzedaży w godzinach nadliczbowych i że z tego tytułu należało mu się wynagrodzenie wraz z dodatkiem. Sąd I instancji przyjął, że powód w okresie od 1 maja 2013 r. do 24 maja 2016 r. pracował średnio po 10 godzin dziennie od poniedziałku do piątku.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
