Postanowienie SN z dnia 14 marca 2023 r., sygn. II USK 204/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Robert Stefanicki
w sprawie z odwołania A. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych […] Oddziałowi w Warszawie
o wypłatę emerytury,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 14 marca 2023 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
z dnia 15 lutego 2022 r., sygn. akt III AUa 38/21,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 7 listopada 2019 r. ZUS […] Oddział w Warszawie przyznał A. K. (ubezpieczony) prawo do emerytury od 1 października 2019 r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek i jednocześnie zawiesił wypłatę tego świadczenia, z uwagi na pobieranie przez ubezpieczonego korzystniejszej emerytury wypłacanej przez Wojskowe Biuro Emerytalne. Od tej decyzji odwołał się ubezpieczony, zarzucając naruszenie art. 9 ustawy emerytalnej. Organ rentowy wniósł o jego oddalenie.
Sąd Okręgowy w Warszawie XIV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 5 października 2020 r. oddalił odwołanie ubezpieczonego i rozstrzygnął o kosztach zastępstwa procesowego na rzecz organu rentowego. Stan faktyczny niniejszej sprawy był w całości między stronami niesporny. Ubezpieczony domagał się bowiem przyznania prawa do wypłaty dwóch emerytur jednocześnie, tj. emerytury wojskowej i powszechnej.
Na skutek apelacji ubezpieczonego od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 5 października 2020 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 15 lutego 2022 r. oddalił apelacje i zasądził na rzecz organu zwrot kosztów zastępstwa prawnego w instancji odwoławczej. Sąd Apelacyjny uznając bezzasadność apelacji, wskazał, że Sąd I instancji poczynił prawidłowe oraz wyczerpujące ustalenia faktyczne, niebudzące wątpliwości Sądu Apelacyjnego i jednocześnie prawidłowo zinterpretował przepisy prawa materialnego. Sąd II instancji aprobując w pełni treści Uchwały składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 15 grudnia 2021 r., III UZP 7/21 wskazał, iż analiza art. 95 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz art. 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin przewidują, że w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez zainteresowanego. Przepisy wyrażają ogólną zasadę, że można pobierać tylko jedno świadczenie ze środków publicznych, nawet jeśli prawo wynika z różnych ustaw. Możliwość łączenia świadczeń musi być wyraźnie wskazana, zaś odesłanie do przepisów szczególnych oznacza tu odesłanie do art. 95 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, który to przepis wprowadza wyjątek od powyższej zasady w odniesieniu do emerytury wojskowej i policyjnej obliczonych bez uwzględnienia okresów ubezpieczenia społecznego, a co najważniejsze przyjętych do służby przed 2 stycznia 1999 r. Sąd Apelacyjny uznał, że inna próba interpretacji art. 95 ust. 1 i 2 ustawy emerytalnej w związku z art. 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. jest trudna do obrony. Ustawodawca stworzył dwa odrębne systemy emerytalne, zaopatrzeniowy z budżetu Państwa oraz powszechny, oparty na systemie zdefiniowanej składki, w tym na kapitale początkowym, który odwołujący się częściowo (a właściwie całkowicie) skonsumował w emeryturze wojskowej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
