Wyrok SN z dnia 28 marca 2023 r., sygn. III KK 45/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Siwek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Antoni Bojańczyk
SSN Igor Zgoliński
w sprawie Z. M. i S. M.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
na posiedzeniu w dniu 28 marca 2023 r.,
kasacji wniesionych przez prokuratora oraz pełnomocników wnioskodawców
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie
z dnia 15 września 2021 r., sygn. akt II AKa 173/21
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Kielcach
z dnia 10 maja 2021 r., sygn. akt III Ko 70/21
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w Krakowie do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
UZASADNIENIE
Wnioskiem z 24 lutego 2021 r. pełnomocnik Z. M. i S. M., na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. z 2021 r. poz. 1693) – dalej także jako: ustawa lutowa – domagał się zasądzenia na ich rzecz kwoty po 633.172,98 zł. tytułem zadośćuczynienia oraz po 21.452,43 zł. tytułem odszkodowania za krzywdę i szkodę doznaną przez ich ojca I. M. w związku wykonaniem wyroku byłego Wojskowego Sądu Rejonowego w Kielcach z 12 lutego 1947 r., sygn. akt R.411/46, wydanym wskutek represji za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego.
Sąd Okręgowy w Kielcach wyrokiem z 10 maja 2021 r., sygn. akt III Ko 70/21, na podstawie art. 8 ust. 1 i art. 13 ustawy lutowej zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Z. M. i S. M. kwoty po 130.000 zł dla każdego z nich z tytułu zadośćuczynienia należnego ich ojcu I M. za krzywdę wynikłą z wykonania w stosunku do niego wyroku b. Wojskowego Sądu Rejonowego w Kielcach z 12 lutego 1947 r., sygn. akt R.411/46 (pkt I). W pozostałej części wniosek oddalił (pkt II), rozstrzygnął w przedmiocie kosztów postępowania a także kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej wnioskodawcom przez pełnomocnika (pkt III i IV).
Apelację od tego wyroku wniosła pełnomocnik wnioskodawców, która w pkt. 1 - 3 podniosła zarzuty obrazy prawa materialnego, tj. art. 8 ust. 1 wspomnianej ustawy, w których zakwestionowała sposób rozdzielenia przez Sąd I instancji należnej kwoty zadośćuczynienia 520.000 zł za doznaną przez I. M. krzywdę pomiędzy 4 osoby, pomimo, że powinno to w rzeczywistości nastąpić pomiędzy wyłącznie żyjące dwie osoby należące do kręgu uprawnionych wymienionych we wskazanym wyżej przepisie, gdyż prawo to nie podlega dziedziczeniu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
