Wyrok SN z dnia 28 marca 2023 r., sygn. II KK 529/21
Sygn. akt II KK 529/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący)
SSN Piotr Mirek
SSN Małgorzata Wąsek-Wiaderek (sprawozdawca)
Protokolant Klaudia Binienda
przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Andrzeja Pogorzelskiego
w sprawie A. Ł. i M. W.
skazanych z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i in.,
oraz R. M.
skazanego z art. 258 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniach 6 września 2022 r., 20 września 2022 r., 23 marca 2023 r.,
kasacji wniesionych przez obrońców
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi
z dnia 14 kwietnia 2021 r., sygn. akt II AKa 274/20,
zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w Płocku
z dnia 12 lipca 2019 r., sygn. akt II K 45/18,
1. uchyla zaskarżony wyrok co do M. W. i A. Ł. i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Łodzi do ponownego rozpoznania;
2. oddala jako oczywiście bezzasadną kasację obrońcy R. M.;
3. zarządza zwrot M. W. opłaty od kasacji w kwocie 750 (siedemset pięćdziesiąt) złotych;
4. zwalnia R. M. od kosztów sądowych postępowania kasacyjnego w części na niego przypadającej, oprócz uiszczonej już opłaty od kasacji, obciążając nimi Skarb Państwa;
5. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz r. pr. A. K., prowadzącej Kancelarię Radcy Prawnego w O., kwotę 738 (siedemset trzydzieści osiem) złotych, w tym 23 % VAT, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu R. M. z urzędu w postaci sporządzenia i wniesienia kasacji;
6. zasądza od R. M. na rzecz oskarżycielki posiłkowej L. S. kwotę 720 złotych tytułem wydatków związanych z ustanowieniem jednego pełnomocnika w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Okręgowego w Płocku z dnia 12 lipca 2019 r., sygn. akt II K 45/18, A. Ł. został uznany za winnego: czynu z art. 258 § 3 k.k., za który wymierzono mu karę 5 lat pozbawienia wolności (pkt 1) oraz czynów opisanych w punktach od II do XLVI oraz od XLVIII do LXVI części wstępnej wyroku, przy czym Sąd dokonał zmian w opisach i kwalifikacji części z tych czynów ustalając, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. oraz art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i wymierzył za nie jedną karę 8 lat pozbawienia wolności (pkt 2) oraz karę grzywny w wymiarze 500 stawek dziennych, przyjmując równowartość jednej z nich na kwotę 50 złotych (pkt 3). Tym wyrokiem A. Ł. został także uznany za winnego czynu opisanego w punkcie XLVII jego części wstępnej, zakwalifikowanego z art. 278 § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., za który wymierzono mu karę roku pozbawienia wolności (pkt 4) oraz karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych, przyjmując równowartość jednej z nich na kwotę 50 złotych (pkt 5). Kary jednostkowe zostały połączone i w konsekwencji wymierzono A. Ł. karę łączną 11 lat pozbawienia wolności oraz 540 stawek dziennych, przyjmując równowartość jednej z nich na kwotę 50 złotych (pkt 6). W stosunku do A. Ł. wyrok zawierał ponadto rozstrzygnięcia o zaliczeniu na poczet kary łącznej pozbawienia wolności okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie (pkt 7), obowiązku naprawienia szkody (pkt 52) i kosztów procesu (pkt 55).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
