15.03.2023

Postanowienie SN z dnia 15 marca 2023 r., sygn. I PZ 14/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jarosław Sobutka (przewodniczący)
‎SSN Leszek Bielecki (sprawozdawca)
‎SSN Romuald Dalewski

w sprawie z powództwa P. P.
‎przeciwko „S.” Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w C. o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń
‎Społecznych w dniu 15 marca 2023 r.,
‎zażalenia powoda na wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach
‎z dnia 14 września 2022 r., sygn. akt III APa 24/21,

uchyla zaskarżony wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach i sprawę przekazuje temu Sądowi do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z 14 września 2022 r., III AUa 24/21, w sprawie z powództwa P. P. przeciwko Przedsiębiorstwu Górniczemu „S.” spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w C. o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, po rozpoznaniu apelacji pozwanego, uchylił wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z 31 marca 2021 r., XI P 102/20, i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania temu Sądowi.

Sąd Apelacyjny zgodził się z postawionym w apelacji zarzutem nierozpoznania istoty sporu w przedmiocie zgłoszonego przez stronę pozwaną zarzutu naruszenia art. 8 k.p. Pozwany konsekwentnie w trakcie postępowania przed Sądem pierwszej instancji przedstawiał zarzut nadużycia prawa przez powoda powołując się na art. 8 k.p. i twierdząc, że powód nie powinien domagać się zasądzenia należności z tytułu wynagrodzenia za godzinach nadliczbowych z uwagi na to, że w porozumieniu dotyczącym rozwiązania umowy o pracę z dnia 5 lutego 2019 r. zrzekł się wszelkich roszczeń ze stosunku pracy. Tymczasem Sąd Okręgowy nie przeprowadził na tę okoliczność żadnego postępowania dowodowego, a więc nie ustalił podstawy faktycznej, jak i oceny prawnej, która by uzasadniała odmowę zastosowania art. 8 k.p. Jedynie lakonicznie wskazał w uzasadnieniu wyroku, że podnoszony zarzut nie miał racji bytu i nie miał wpływu na rozstrzygnięcie z uwagi na treść art. 84 k.p. dotyczący zakazu zrzeczenia się przez pracownika prawa do wynagrodzenia. W ocenie Sądu odwoławczego takie stwierdzenie było nie do przyjęcia i nosiło cechy dowolności, gdyż Sąd nie odniósł się w żaden sposób do okoliczności podnoszonych przez pozwanego, które w jego ocenie przemawiały za wyłączeniem możliwości skorzystania przez powoda ze swojego prawa, tj. prawa do żądania wynagrodzenia za godziny nadliczbowe. Z tych względów, w ocenie Sądu Apelacyjnego, konieczne stało się uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp