Postanowienie SN z dnia 15 grudnia 2022 r., sygn. II USK 698/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Renata Żywicka
w sprawie z odwołania M.D.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych […] Oddziałowi w Poznaniu
z udziałem A.D.
o podleganie ubezpieczeniom społecznym,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 15 grudnia 2022 r.,
skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu
z dnia 29 czerwca 2021 r., sygn. akt III AUa 1241/19,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. zasądza od odwołującej się M.D. na rzecz pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych […] Oddziału w Poznaniu kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 29 czerwca 2021 r. Sąd Apelacyjny w Poznaniu w sprawie z odwołania M.D. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych […] Oddziału w Poznaniu o ustalenie podlegania ubezpieczeniom społecznym, z udziałem zainteresowanego A.D., oddalił apelację odwołującej się od wyroku Sądu Okręgowego w Koninie z dnia 10 lipca 2019 r., którym oddalono odwołanie.
Odwołująca się wniosła skargę kasacyjną od powyższego wyroku Sądu Apelacyjnego, zaskarżając ten wyrok w całości i wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku i wydanie orzeczenia co do istoty sprawy przez uwzględnienie odwołania, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku oraz przekazanie sprawy Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania, oraz o zasądzenie od organu rentowego na rzecz skarżącej kosztów postępowania kasacyjnego oraz postępowania przed sądami obu instancji, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.
Zaskarżonemu wyrokowi skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy: 1/ art. 365 § 1 k.p.c. w zakresie w jakim Sąd dokonał oceny prawnej sprzecznej z dokonaną już i prawomocnie osądzoną w sprawach III U 756/10, III U 755/10, III U 752/10, III U 751/10; 2/ art. 378 § 1 k.p.c. oraz 382 k.p.c. w zw. z art. 217 § 1-3 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c., przez nieuwzględnienie wniosku odwołującej się o przeprowadzenie dowodów z protokołów kontroli Państwowej Inspekcji Pracy oraz w zakresie w jakim Sąd nie rozpoznał w jakikolwiek sposób wniosku odwołującej się o przeprowadzenie dowodu z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy III U 756/10, III U 755/10, III U 752/10, III U 751/10 czego konsekwencją było oparcie orzeczenia na niepełnym materiale dowodowym sprawy i ustalenie sprzecznych ze zgromadzonym materiałem okoliczności faktycznych; 3/ art. 378 § 1 k.p.c. w zw. z art. 217 § 1-3 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c., przez podtrzymanie rozstrzygnięcia, mimo bezzasadnego oddalenia wniosku dowodowego i nieprzeprowadzenie dowodu co do faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, tj. dowodu z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy III U 756/10, III U 755/10, III U 752/10, III U 751/10 czego konsekwencją było oparcie orzeczenia na niepełnym materiale dowodowym sprawy i ustalenie sprzecznych ze zgromadzonym materiałem okoliczności faktycznych; 4/ art. 378 § 1 k.p.c., w zakresie w jakim Sąd Apelacyjny nie odniósł się do zarzutów apelacji, w szczególności odrzucenia przez Sąd pierwszej instancji wniosków dowodowych odwołującego się o przeprowadzenie dowodów z protokołów kontroli Państwowej Inspekcji Pracy, nie rozpoznania w jakikolwiek sposób wniosku odwołującej się o przeprowadzenie dowodu z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy III U 756/10, III U 755/10, III U 752/10, III U 751/10 oraz naruszenia art. 379 k.p.c. Skarżąca podniosła również zarzut naruszenia prawa materialnego: 1/ art. 627 k.c., przez jego błędną wykładnię i niezastosowanie oraz art. 750 k.c. w związku z art. 734 § 1 k.c., przez ich niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że płatnik składek zawarł umowy świadczenia usług w rozumieniu tych przepisów, w sytuacji gdy istotą umów było osiągnięcie i wypracowanie przez zainteresowanego określonego rezultatu, a nie tylko staranne działanie, a w konsekwencji niewłaściwe zastosowanie art. 6 ust. 1 pkt 4, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2020 r., poz. 266 ze zm.; dalej: ustawa systemowa), przez ich niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że zainteresowany podlega ubezpieczaniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu, choć w istocie obowiązek ubezpieczeniowy z tego tytułu na nim nie ciążył; 2/ art. 628 § 1 k.c., przez jego niezastosowanie, wskutek czego Sąd przyjął, że ustalenie stawki za poszczególnego czynności takie jak wykopanie grobu czy przeniesienie trumny i uzależnienie wynagrodzenia zainteresowanego od ich wykonania świadczy o zawarciu umowy o świadczenie usług, podczas gdy wynagrodzenie za wykonane dzieło można ustalić poprzez wskazanie podstaw do jego ustalenia; 3/ art. 638 § 1 k.c., przez jego niezastosowanie, skutkujące nieuwzględnieniem przez Sąd, że w przypadku dzieł wykonywanych przez zainteresowanego możliwe było przeprowadzenie testu na istnienie wad fizycznych i testy takie były w rzeczywistości przeprowadzane, co świadczy o zawarciu przez strony umów o dzieło; 4/ art. 642 § 1 i art. 643 k.c., przez ich niezastosowanie, w wyniku czego Sąd nie uwzględnił, że warunkiem wypłaty wynagrodzenia za wykonane dzieła nie było dołożenie należytej staranności, lecz rezultat w postaci dostarczenia wolnego od wad dzieła; 5/ art. 355 § 1 k.c., przez jego niezastosowanie, skutkujące przyjęciem przez Sąd, że staranność wykonywania zobowiązań jest charakterystyczna tylko dla umów zlecenia i umów o świadczenie usług, podczas wykonującego zobowiązanie, w tym także umowę o dzieło; 6/ art. 353 k.c., przez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że treść umów zawartych przez strony sprzeciwiała się naturze zawartego stosunku prawnego jako zawarta wyłącznie z zamiarem obejścia obowiązkowego ubezpieczenia społecznego; 7/ art. 65 § 1 i 2 k.c., przez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na dokonaniu błędnej wykładni oświadczeń złożonych przez strony w ramach zawartych umów, a w konsekwencji wadliwe przyjęcie, że przedmiotem kwestionowanych umów nie było osiągnięcie konkretnego rezultatu, ale wykonanie czynności bez względu na to, jaki rezultat czynność ta przyniesie, podczas gdy zamiar stron potwierdza, iż ich wolą było osiągnięcie określonego z góry rezultatu, tj. wykonanie przez zainteresowanego określonych z góry dzieł w postaci wykopania grobu, przeniesienia trumny czy też ułożeniu kwiatów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
