Postanowienie SN z dnia 7 grudnia 2022 r., sygn. III USK 82/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera
w sprawie z odwołania M. P.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Jaśle
o podleganie ubezpieczeniom społecznym,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 7 grudnia 2022 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie
z dnia 22 października 2021 r., sygn. akt III AUa 1/20,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. zasądza od odwołującej się M. P. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Jaśle kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Jaśle, decyzją z 14 czerwca 2019 r., stwierdził, że M. P. jak osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu od 16 czerwca 2016 r.
M. P. odwołała się od powyższej decyzji ZUS do Sądu Okręgowego w Krośnie.
Sąd Okręgowy w Krośnie, wyrokiem z 30 października 2019 r., oddalił odwołanie.
Sąd Okręgowy ustalił, że M. P. w dniu 5 maja 2013 r. dokonała zgłoszenia do CEIDG swojej działalności gospodarczej. Z tym dniem zgłosiła się do ubezpieczeń społecznych, w tym do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, deklarując podstawy wymiaru składek w wysokości: za maj 2013 r. – 1.652,88 zł, za czerwiec, lipiec i sierpień 2013 r. – 9.350,13 zł. Przedmiotem działalności gospodarczej zgodnie z wpisem do ewidencji miało być badanie rynku i opinii publicznej. W 2013 r. M. P. osiągnęła z tego tytułu dochód w wysokości 13.625,44 zł. Od 1 października 2013 r. do 11 listopada 2013 r. przebywała na zasiłku chorobowym, zaś od 12 listopada 2013 r. do 10 listopada 2014 r. na zasiłku macierzyńskim. Od 11 listopada 2014 r. do 13 kwietnia 2015 r. wystąpiła dalsza niezdolność do pracy wnioskodawczyni, jednakże organ rentowy odmówił wypłaty zasiłku chorobowego za ten okres z uwagi na brak terminowego zgłoszenia się przez M. P. do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego po urlopie macierzyńskim. Odwołująca się została ponownie objęta dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym od 28 listopada 2014 r. i od stycznia do kwietnia 2015 r. deklarowała maksymalną podstawę wymiaru składek w wysokości 9.897,50 zł. Od 20 kwietnia 2015 r. do 17 czerwca 2015 r. przebywała na zasiłku chorobowym, a od 18 czerwca 2015 r. do 15 czerwca 2016 r. na zasiłku macierzyńskim. Od 20 czerwca 2016 r. do 30 czerwca 2016 r. oraz od 1 lipca 2016 r. do 16 marca 2017 r. odwołująca się znowu przebywała na zasiłku chorobowym, od 17 marca 2017 r. do 7 czerwca 2017 r. na świadczeniu rehabilitacyjnym, aby od 8 czerwca 2017 r. do 6 czerwca 2018 r. przebywać na kolejnym zasiłku macierzyńskim. Za czerwiec 2018 r. M. P. zadeklarowała postawę wymiaru składek w wysokości 8.886 zł, za lipiec 1.107,50 zł, zaś od 9 lipca 2018 r. do 31 lipca 2018 r. przebywała na zasiłku chorobowym. Od sierpnia 2018 r. do maja 2019 r. odwołująca się nie deklarowała składek, gdyż od 1 sierpnia 2018 r. do 4 kwietnia 2019 r. przebywała na zasiłku chorobowym, zaś za okres od 5 kwietnia 2019 r. do 14 kwietnia 2019 r. zgłosiła roszczenie wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego. Od 15 kwietnia 2019 r. do 12 kwietnia 2020 r. zgłosiła kolejne roszczenie o wypłatę zasiłku macierzyńskiego. W latach 2016-2018 M. P. z działalności gospodarczej nie osiągnęła żadnego przychodu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
