Postanowienie SN z dnia 25 października 2022 r., sygn. I NSNC 589/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Janusz Niczyporuk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Paweł Czubik
Marek Sławomir Molczyk (ławnik Sądu Najwyższego)
w sprawie, z wniosku J. K., M. K. i N. K.,
z udziałem K. W., W. W., Z. O., W. O., K. A., W. A., T. A. i R. A.,
o zniesienie współużytkowania wieczystego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 25 października 2022 r.,
skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Rzecznika Praw Obywatelskich od postanowienia Sądu Rejonowego w Olsztynie z 3 lutego 2003 r., sygn. I Ns 8/02:
1.uchyla postanowienie Sądu Rejonowego w Olsztynie z 3 lutego 2003 r., I Ns 8/02 w całości i przekazuje sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania;
2.znosi wzajemnie koszty postępowania ze skargi nadzwyczajnej.
UZASADNIENIE
Skargą nadzwyczajną wniesioną 8 stycznia 2021 r. Rzecznik Praw Obywatelskich, działając na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich (tekst jedn. Dz.U. 2020, poz. 627 z późn. zm.; dalej: „ustawa o RPO”) w zw. z 115 § 1 i § 1a oraz art. 89 § 1 in principio ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (tekst jedn. Dz.U. 2021, poz. 1904 z późn. zm. – w aktualnym brzmieniu, dalej: „u.SN”), z uwagi na konieczność zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, a w szczególności z zasadą zaufania do działającego na podstawie prawa sądu powszechnego, wobec stworzenia zaskarżonym orzeczeniem stanu niepewności prawnej w zakresie istoty wydanego rozstrzygnięcia, tj. co do treści chronionych konstytucyjnie praw rzeczowych uczestników postępowania zaskarżył postanowienie Sądu Rejonowego w Olsztynie z 3 lutego 2003 r., I Ns 8/02 w całości.
Zaskarżonemu postanowieniu na zasadzie art. 89 § 1 pkt 2 u.SN zarzucił rażące naruszenie:
1.prawa procesowego poprzez niewłaściwe zastosowanie, tj. art. 325 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., art. 621 k.p.c. w zw. z art. 623 k.p.c. i art. 624 zd. 1 k.p.c., poprzez błędne oznaczenie w sentencji zaskarżonego postanowienia powierzchni działek, mających stanowić przedmiot wyodrębnianych praw użytkowania wieczystego, w następstwie zaakceptowania błędów w przedłożonej do akt opinii biegłego z naruszeniem art. 286 k.p.c. oraz poprzez błędne wskazanie wysokości udziałów przysługujących uczestnikom T. i R. małżonkom A. oraz uczestnikom K. i W. małżonkom A. w prawie użytkowania wieczystego wyodrębnianej działki gruntu oznaczonej w projekcie zniesienia współużytkowania wieczystego roboczo numerem VIII o powierzchni 1189 m, przy jednoczesnym pominięciu istoty sprawy, która wymagała uwzględnienia przez Sąd Rejonowy w Olsztynie, że samo postulowane przez strony wyjście ze stanu wspólności wymaga wydania przez ten Sąd precyzyjnego (całościowego) rozstrzygnięcia uwzględniającego prawny charakter piętrowej konstrukcji praw rzeczowych w przypadku ustanowienia prawa odrębnej własności lokalu w budynku posadowionym na nieruchomości objętej prawem użytkowania wieczystego; ostatecznie doprowadziło to w realiach sprawy do wydania przez Sąd Rejonowy w Olsztynie prawomocnego postanowienia co do istoty sprawy, które wobec poważnych wad prawnych nie może zostać wykonane (nieusuwalne wątpliwości co do przedmiotu „wyodrębnionych” praw użytkowania wieczystego), przez co cel, jaki przyświecał uczestnikom postępowania w postaci trwałej likwidacji sporów związanych ze sposobem korzystania z gruntu, mimo prawomocnego zakończenia postępowania, nie może zostać osiągnięty;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
