Postanowienie SN z dnia 16 lutego 2023 r., sygn. II USK 24/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło
w sprawie z odwołania G. W.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Zielonej Górze
o jednorazowe odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 16 lutego 2023 r.,
skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Okręgowego w Zielonej Górze
z dnia 26 sierpnia 2021 r., sygn. akt IV Ua 32/21,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Zielonej Górze wyrokiem z dnia 26 sierpnia 2021 r. oddalił apelację organu rentowego od wyroku Sądu Rejonowego w Zielonej Górze z dnia 20 maja 2021 r., w którym Sąd ten zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Zielonej Górze z dnia 16 czerwca 2020 r. w ten sposób, że ustalił, iż zdarzenie z dnia 1 listopada 2017 r., któremu uległa wnioskodawczyni G. W., było wypadkiem przy pracy przy wykonywaniu pozarolniczej działalności, a także zobowiązał Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Zielonej Górze do przeprowadzenia dalszych czynności celem ustalenia uszczerbku na zdrowiu, jakiego doznała wnioskodawczyni na skutek tegoż wypadku.
W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej organ rentowy podniósł zarzut naruszenie przepisów prawa materialnego, przez błędną wykładnię art. 16 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o inspekcji weterynaryjnej (jednolity tekst: Dz.U. z 2021 r., poz. 306 ze zm., dalej jako: „ustawa o inspekcji weterynaryjnej”) w związku z art. 1 ust. 1, art. 2 ust. 1 i 2, art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 2, art. 25 ust. 4, art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o zakładach leczniczych dla zwierząt (jednolity tekst: Dz.U. z 2019 r., poz. 24) w związku z art. 1 ust 1 ustawy z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii (jednolity tekst: Dz.U. z 2019 r., poz. 1140 ze zm.) w związku z art. 6 ust. 1 pkt 4, art. 9 ust. 4a, art. 9 ust. 2c i art. 9 ust. 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2021 r., poz. 423 ze zm. dalej jako: „ustawa systemowa”) w związku z art. 3 ust. 3 pkt 8 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2019 r., poz. 1673 ze zm., dalej jako: „ustawa wypadkowa”), na przyjęciu, że w przypadku lekarza weterynarii, który prowadzi działalność gospodarczą czynności zlecone z ustawy o inspekcji weterynaryjnej zawsze wykonywane są w ramach prowadzonej działalności i nie stanowią samodzielnej podstawy do podlegania ubezpieczeniom społecznym niezależnie od rzeczywistej woli stron i sposobu ukształtowania stosunku zobowiązaniowego, przez co wykonywanie czynności zleconych w trybie art. 16 ustawy o inspekcji weterynaryjnej stanowi wykonywanie zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych i art. 3 ust. 3 pkt 8 ustawy wypadkowej, podczas gdy prawidłowa wykładnia powinna prowadzić do przekonania, że zadania zlecone mogą być wykonywane zarówno przez lekarza weterynarii jako osobę fizyczną, która odrębnie prowadzi działalność gospodarczą w postaci zakładu leczniczego dla zwierząt, jak również przez lekarza weterynarii jako podmiot gospodarczy, które czynności realizuje w zakresie prowadzonej działalności, a jeżeli są realizowane przez lekarza weterynarii jako osobę fizyczną, która jedynie odrębnie prowadzi działalność (tak jak w niniejszej sprawie), nie wchodzą w zakres pojęciowy „wykonywania zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych” z art. 3 ust. 3 pkt 8 ustawy wypadkowej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
