Postanowienie SN z dnia 20 grudnia 2022 r., sygn. I PSK 2/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Robert Stefanicki
w sprawie z powództwa J. S.
przeciwko „C.” Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O.
o podwyższenie renty wyrównawczej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 grudnia 2022 r.,
skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim
z dnia 16 lipca 2021 r., sygn. akt V Pa 23/18,
I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
II. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda 2025 zł (dwa tysiące dwadzieścia pięć) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
W dniu 30 grudnia 2002 r. powód uległ wypadkowi przy pracy, po którym przebywał na długotrwałym zwolnieniu lekarskim. W związku z zaistniałym wypadkiem przy pracy powód stał się częściowo niezdolny do pracy (40% uszczerbek na zdrowiu). Wyrokiem Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 28 stycznia 2005 r., IV P 1948/04, została zasądzona na rzecz powoda renta wyrównawcza w kwocie 1253,32 zł miesięcznie, a wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 20 stycznia 2006 r., V Pa 275/05, w wyniku apelacji złożonej przez pozwanego zasądzona renta wyrównawcza została obniżona do kwoty 951,94 zł miesięcznie. Powód pobierał rentę inwalidzką z tytułu częściowej niezdolności do pracy, we wrześniu 2006 r. wynosiła ona 539,48 zł netto.
W pozwie z dnia 21 lipca 2006 r., skierowanym przeciwko pozwanemu C. Spółce z o.o. z siedzibą w O., powód J. S. wnosił o podwyższenia zasądzonej na jego rzecz wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 20 stycznia 2006 r., sygn. V Pa 275/05 renty wyrównawczej z kwoty 951,94 zł miesięcznie do kwoty 2000 zł miesięcznie. W odpowiedzi na pozew z dnia 3 sierpnia 2006 r., pozwany nie uznał wniesionego powództwa i wnosił o jego oddalenie w całości. Wyrokiem z dnia 23 lutego 2007 r., IV P 509/06, Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim oddalił powództwo w całości na podstawie ustalenia faktycznego, że powód był pracownikiem pozwanej spółki C., zatrudnionym na stanowisku obsługa mechaniczna zakładu, mechanik, ślusarz, spawacz, operator wózków jezdniowych do dnia 1 lipca 2003 r., ponieważ wówczas doszło do rozwiązania stosunku pracy z powodu wyczerpania okresu zasiłkowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
