Postanowienie SN z dnia 15 listopada 2022 r., sygn. I USK 39/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Korzeniowski

w sprawie z odwołania Z. N.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Zabrzu
‎o wysokość emerytury,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 15 listopada 2022 r.,
‎skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach
‎z dnia 9 września 2021 r., sygn. akt III AUa 579/19,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od Z.N. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Zabrzu 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w Katowicach wyrokiem z 9 września 2021 r. zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach z 19 grudnia 2018 r. i oddalił odwołanie Z. N. od decyzji pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Zabrzu z 30 maja 2017 r., którą odmówiono mu ponownego przeliczenia podstawy wymiaru emerytury na podstawie art. 110a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, gdyż maksymalny wskaźnik wysokości podstawy wymiaru (WWPW) okazał się niższy niż 250%.

W odwołaniu od tej decyzji ubezpieczony wniósł o przeliczenie świadczenia w myśl art. 110a. W szczególności domagał się uwzględnienia jego wynagrodzenia za lata 1972-1979 obliczonego przy przyjęciu stawki zaszeregowania w wysokości 130 zł za dniówkę roboczą przewidzianą w VII kategorii zaszeregowania dla górnika wrębiarza, a następnie według stawki przewidzianej w VIII kategorii zaszeregowania, przy czym do dnia 31 grudnia 1974 r. w wysokości 142 zł, zaś od 1 stycznia 1975 r. w wysokości 184 zł za dniówkę roboczą. Z kolei za lata 1980-1991 domagał się przyjęcia wynagrodzenia wskazanego przez pracodawcę w zaświadczeniu Rp-7. Wniósł też o uwzględnienie przed rokiem 1980 takich stałych składników wynagrodzenia, jak: specjalne wynagrodzenie wynikające z uchwały Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1949 r. w sprawie szczególnych przywilejów dla górników w górnictwie węglowym, specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika wypłacane na mocy uchwały nr 230/74 Rady Ministrów z dnia 27 września 1974 r., tzw. „Barbórki”, określone w Zbiorowym Układzie Pracy dodatkowe wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, niedziele i święta, 14 pensji, dodatek za pracę na II zmianie w wysokości 10% stawki godzinowej i dodatek nocny w wysokości 30% stawki godzinowej, deputat węglowy w ilości 8 ton rocznie, dodatek szkodliwy, dodatek z tytułu pełnienia funkcji przodowego.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się