Postanowienie SN z dnia 21 grudnia 2022 r., sygn. I CNP 56/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Beata Janiszewska

w sprawie ze skargi E. J.
‎o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku

Sądu Okręgowego w Poznaniu
‎z dnia 8 lipca 2021 r., sygn. akt X Ga 510/21
‎wydanego w sprawie z powództwa O. w P.
‎przeciwko E. J.
‎o zapłatę,
‎na posiedzeniu niejawnym 21 grudnia 2022 r. w Izbie Cywilnej w Warszawie,

1. odmawia przyjęcia skargi do rozpoznania,

2. zasądza od E. J. na rzecz O. w P. 1 800 (tysiąc osiemset) zł tytułem kosztów postępowania ze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku.

UZASADNIENIE

Pozwana E. J. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu, oddalającego apelację skarżącej w sprawie o zapłatę z powództwa O. w P..

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

W przedmiocie przyjęcia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia Sąd Najwyższy orzeka w ramach tzw. przesądu, którego celem jest wyeliminowanie skarg oczywiście bezzasadnych (art. 424⁹ w zw. z art. 398⁹ § 2 i art. 424¹² k.p.c.). Oceny, czy skarga jest "oczywiście bezzasadna", dokonuje się w powiązaniu z pojęciem "niezgodności orzeczenia z prawem", odnoszącym się do wymienionego w art. 424⁵ § 1 pkt 3 i 6 k.p.c. elementu konstrukcyjnego skargi.

W orzecznictwie przyjmuje się, że za niezgodne z prawem w rozumieniu art. 424 § 1 k.p.c. może zostać uznane jedynie orzeczenie sprzeczne z niewątpliwymi i niepodlegającymi różnej wykładni przepisami, ogólnie przyjętymi standardami rozstrzygnięć oraz takie, które zostało wydane w wyniku rażąco błędnej wykładni lub zastosowania prawa, które są oczywiste i nie wymagają głębszej analizy prawniczej. Takie definiowanie pojęcia "wyrok niezgodny z prawem" wynika ze specyfiki władzy sądowniczej oraz jej ustroju, a w konsekwencji konieczności formułowania autonomicznej, swoistej definicji bezprawności jako przesłanki odpowiedzialności państwa za szkodę wyrządzoną orzeczeniem sądowym. Przyjmuje się, że bezzasadność skargi jest oczywista, gdy już z jej treści, bez głębszej analizy i jurydycznych dociekań, wynika, że skarga nie może być uwzględniona (zamiast wielu zob. postanowienie Sądu Najwyższego z 25 czerwca 2018 r., V CNP 2/18).

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się