Postanowienie SN z dnia 9 listopada 2022 r., sygn. II KK 479/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Motuk
w sprawie skazanego J. T.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 9 listopada 2022 r.
na posiedzeniu bez udziału stron
kwestii dopuszczalności wniosku obrońcy o wyłączenie sędziego Sądu Najwyższego w trybie art. 41 § 1 k.p.k.
na podstawie art. 29 § 4 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U z 2021 r., poz. 1904 t.j. z dnia 21.10.2021 ze zm.) i art. 41 § 2 k.p.k. per analogiam
p o s t a n o w i ł
pozostawić bez rozpoznania wniosek obrońcy o wyłączenie SSN Adama Rocha od udziału w rozpoznaniu sprawy o sygn. akt II KK 479/22.
UZASADNIENIE
Obrońca skazanego J. T. we wniosku z dnia 6 października 2022 r., zażądał wyłączenia SSN Adama Rocha od orzekania w sprawie zarejestrowanej w Sądzie Najwyższym pod sygn. akt II KK 479/22, a zatem rozpoznania kasacji obrońców od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie wydanego w sprawie o sygn. akt X Ka 1235/18. Jako podstawę prawną przedmiotowego wniosku obrońca wskazał przepisy: „art. 29 § 7 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym w zw. z art. 41 § 1 k.p.k. oraz art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 47 Karty Praw Podstawowych UE oraz art. 6 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmienionej następnie Protokołami nr: 3, 5 i 8 w zw. z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.”. Wnioskodawca podniósł, że wyłączenia wymienionego sędziego domaga się „ze względu na istnienie uzasadnionych wątpliwości co do posiadania przez tego sędziego legitymacji formalnej do orzekania na stanowisku sędziego w Sądzie Najwyższym, wobec nieprawidłowego trybu powołania na urząd sędziego Sądu Najwyższego na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 08.12.2017 roku o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw, która to okoliczność stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą w postaci nienależytej obsady sądu zgodnie z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. w znaczeniu nadanym temu pojęciu prawnemu obowiązującą w dalszym ciągu obowiązującej Uchwały trzech izb połączonych Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r., BSA I-4110-1/2020, a zatem przez skład Sądu Najwyższego sprzeczny z gwarancyjnym prawem oskarżonego do rozpoznania jego sprawy przez niezawisły i bezstronny sąd w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 6 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności” (pisownia oryginalna – uwaga SN) .
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
