Logo Platforma Księgowych i Kadrowych
    Pokaż wyniki dla:
    Pokaż wyniki dla:
    uźytkownik Zaloguj się koszyk Kup dostęp
    • Twój panel
    • Tematyka
      • Podatki (606495)
      • Kadry i płace (26073)
      • Obrót gospodarczy (88689)
      • Rachunkowość firm (3729)
      • Ubezpieczenia (35724)
    • Aktualności
    • Kalkulatory
    • Porady i artykuły
    • Tematy na czasie
      • ZMIANY 2026
      • KSeF 2026
      • ZMIANY 2025
      • SYGNALIŚCI
    • Czasopisma
    • Akty prawne
    • Interpretacje
    • Orzeczenia
    • Formularze
    • Wskaźniki i stawki
    • Narzędzia i programy
      • Kursy walut
      • PKD
      • PKWiU 2015
      • KŚT ze stawkami amortyzacji
    • Terminarz
    • Wideoporady
    27.10.2022

    Postanowienie SN z dnia 27 października 2022 r., sygn. II KK 44/21

    Sąd Najwyższy w składzie:

    SSN Wiesław Kozielewicz

    po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 27 października 2022 r.,

    sprawy Z. N. i W. W.

    skazanych z art 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 296 § 2 k.k. w zw. z art. 296 § 3 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k. i art. 12 k.k. i innych

    z powodu kasacji wniesionych przez obrońców skazanych

    od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie

    z dnia 26 lutego 2020 r., sygn. akt II A Ka 243/19

    zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie

    z dnia 20 sierpnia 2018 r., sygn. akt XII K 17/12

    oddala obie kasacje kasację jako oczywiście bezzasadne, a kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciąża skazanych Z. N. i W. W. w częściach na nich przypadających.

    UZASADNIENIE

    Kasacje obrońców skazanych Z. N. i W. W. są oczywiście bezzasadne. Uogólniając, można stwierdzić, że podniesione w nich zarzuty, w większości, stanowią polemikę, nie tyle z treścią niekorzystnego dla skazanych wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 26 lutego 2020 r., sygn. akt II AKa 243/19, lecz z wyrokiem sądu pierwszej instancji, czyli wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 20 sierpnia 2018 r., sygn. akt XII K 17/12. W przeważającej części, mimo wskazania odmiennej podstawy prawnej, aniżeli w zwykłym środku odwoławczym - apelacji, istota ich, sprowadza się tak naprawdę, do ponowienia argumentacji przedstawionej w apelacjach złożonych od wyroku sądu pierwszej instancji. Przypomnieć zaś należy, że kasacja strony w sprawach karnych, która powróciła do polskiego procesu karnego z dniem 1 stycznia 1996 r., jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, a nie jak kasacja, która istniała w polskiej procedurze karnej do 1950 r., zwykłą skargą trzecioinstancyjną. Podstawy kasacji strony zostały określone zdecydowanie węziej od podstaw zwykłego środka odwoławczego, jakim w polskim systemie prawnym, jest apelacja. W kasacji strona ma podnosić zarzuty zmierzające do podważenia prawomocnego orzeczenia sądu odwoławczego, korzystającego przecież z domniemania prawidłowego rozstrzygnięcia. Konieczność zapewnienia takim orzeczeniom stabilności, powoduje ograniczenia możliwości ich wzruszania jedynie do sytuacji, gdy postępowanie sądowe dotknięte było uchybieniem zaliczanym do tzw. bezwzględnych przyczyn odwoławczych, ujętych w art. 439 k.p.k., lub gdy doszło do rażącego naruszenia prawa, którego waga i doniosłość może być porównywana z bezwzględnymi przesłankami odwoławczymi, a jednocześnie to naruszenie mogło mieć istotny wpływ na treść prawomocnego orzeczenia sądu odwoławczego. Ustawodawca uniemożliwił też stronie wnoszenie tego nadzwyczajnego środka zaskarżenia z powodu rażącej niewspółmierności kary, a także (a contrario), błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia. Oznacza to również, że w kasacji nie można podnosić zarzutów typowych dla postępowania apelacyjnego, kwestionujących orzeczenie pierwszoinstancyjne. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy w toku postępowania odwoławczego dojdzie do tzw. „efektu przeniesienia”, czyli zaabsorbowania do orzeczenia sądu ad quem uchybień popełnionych przez sąd a quo. Specyfika i wyjątkowość postępowania kasacyjnego nie pozwala zatem na prowadzenie w tym postępowaniu dublującej, „trzecioinstancyjnej” kontroli orzeczenia sądu pierwszej instancji (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 2 kwietnia 2015 r., sygn. akt IV KK 8/15, LEX nr 1666908). Charakter kasacji, jako nadzwyczajnego środka zaskarżenia wnoszonego od prawomocnego wyroku sądu odwoławczego, z powodu rażącego naruszenia przez ten sąd prawa, nie pozwala też na kwestionowanie w kasacji poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2016 r., V KK 457/15, LEX nr 1991147).

    ikona kłódki
    Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    ikona kłódki
    Funkcjonalności dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    • INFOR.PL
    • INFORLEX
    • GAZETA PRAWNA
    • INFORORGANIZER
    • SKLEP
    Copyright © 2025 INFOR PL S.A.