09.02.2023

Wyrok SN z dnia 9 lutego 2023 r., sygn. II KK 392/22

Sygn. akt II KK 392/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Kapiński (przewodniczący)
‎SSN Dariusz Kala
‎SSN Paweł Kołodziejski (sprawozdawca)

przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Marka Zajkowskiego,
‎w sprawie M. B.
‎uniewinnionej od popełnienia czynu z art. 160 § 3 k.k.
‎po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
‎w dniu 9 lutego 2023 r.,
‎kasacji wniesionej przez prokuratora - na niekorzyść
‎od wyroku Sądu Okręgowego w Radomiu
‎z dnia 3 marca 2022 r., sygn. akt V Ka 962/21
‎zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w Radomiu
‎z dnia 30 czerwca 2021 r., sygn. akt II K 140/19,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w Radomiu do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Radomiu wyrokiem z dnia 30 czerwca 2021 r., sygn. akt II K 140/19, uznał M. B. za winną tego, że w nocy z 2 na 3 lipca 2017 r. na terenie Oddziału Chirurgii Ogólnej Szpitala Specjalistycznego w R., podczas pełnionego dyżuru pielęgniarskiego, nieumyślnie naraziła A. S. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia w ten sposób, że będąc jako pielęgniarka zobowiązana do opieki nad wymienionym wyżej pacjentem, zaniechała właściwego i zgodnego z zakresem jej kompetencji monitorowania podstawowych czynności życiowych chorego, a zwłaszcza w zakresie zachowania funkcji układu oddechowo-krążeniowego, pomimo występujących u A. S. okresów pobudzenia i braku logicznego kontaktu oraz pogorszenia się jego stanu ogólnego, w wyniku czego nie ujawniła objawów niewydolności oddechowo-krążeniowej u chorego i nie podjęła wymaganych w zaistniałej sytuacji działań diagnostycznych, w celu wstępnego określenia stanu klinicznego pacjenta, w tym polegających na pomiarze ciśnienia tętniczego, częstość akcji serca i nie poinformowała o pogarszającym się stanie zdrowia A. S. lekarza dyżurnego, co znacznie utrudniło podjęcie działań diagnostycznych i leczniczych zmierzających do poprawy stanu zdrowia pacjenta, który zmarł w nocy 3 lipca 2017r., na skutek niewydolności oddechowej z rozległą odmą podskórną i śródmięśniową, tj. popełnienia przestępstwa z art. 160 § 3 k.k. i za to skazał ją na karę grzywny w wymiarze 70 stawek dziennych po 100 zł każda. Ponadto zasądził od M. B. na rzecz C. S. tytułem zadośćuczynienia kwotę 5.000 zł i zwolnił ją od kosztów sądowych.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp