Logo Platforma Księgowych i Kadrowych
    Pokaż wyniki dla:
    Pokaż wyniki dla:
    uźytkownik Zaloguj się koszyk Kup dostęp
    • Twój panel
    • Tematyka
      • Podatki (606716)
      • Kadry i płace (26075)
      • Obrót gospodarczy (88754)
      • Rachunkowość firm (3835)
      • Ubezpieczenia (35850)
    • Aktualności
    • Kalkulatory
    • Porady i artykuły
    • Tematy na czasie
      • ZMIANY 2026
      • KSeF 2026
      • ZMIANY 2025
      • SYGNALIŚCI
    • Czasopisma
    • Akty prawne
    • Interpretacje
    • Orzeczenia
    • Formularze
    • Wskaźniki i stawki
    • Narzędzia i programy
      • Kursy walut
      • PKD
      • PKWiU 2015
      • KŚT ze stawkami amortyzacji
    • Terminarz
    • Wideoporady
    10.01.2023

    Postanowienie SN z dnia 10 stycznia 2023 r., sygn. II PSK 355/21

    Sąd Najwyższy w składzie:

    SSN Robert Stefanicki

    w sprawie z powództwa P. P.
    ‎przeciwko C. Spółce Akcyjnej w O.
    ‎o zapłatę,
    ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 10 stycznia 2023 r.,
    ‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Koninie
    ‎z dnia 28 kwietnia 2021 r., sygn. akt III Pa 5/21,

    I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

    II. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2025 zł (dwa tysiące dwadzieścia pięć) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

    UZASADNIENIE

    Wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2021 r. (III Pa 5/21) Sąd Okręgowy w Koninie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie z powództwa P. P. przeciwko C. Spółka Akcyjna z siedzibą w O. o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, oddalił apelację pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Koninie z dnia 18 grudnia 2020 r. (IV P 297/18), którym Sąd ten uwzględnił częściowo powództwo i zasądził na rzecz powoda kwotę 60.117,17 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 23 października 2020 r. do dnia zapłaty.

    W sprawie ustalono, że P. P. był zatrudniony w C. Spółka Akcyjna z siedzibą w O. na podstawie umowy o pracę na czas określony w wymiarze pełnego etatu. Od 18 kwietnia 2014 r. do 31 marca 2015 r. pełnił obowiązki regionalnego kierownika sprzedaży, od 1 kwietnia 2015 r. do 30 kwietnia 2017 r. zajmował stanowisko Regionalnego Kierownika Sprzedaży. Powód pracował w systemie zadaniowego czasu pracy.

    Pełniąc funkcję Regionalnego Kierownika Sprzedaży zarządzał jednocześnie działalnością 5-7 oddziałów pozwanej. Podlegały mu placówki mieszczące się w G., K., K., K., Ł., S., P., C. i P.. M.in. miał obowiązek naprzemiennego każdego dnia wizytowania powierzonych placówek w godzinach od 9-17. Do jego obowiązków należała także sprzedaż produktów finansowych pozwanej, planowanie celów sprzedażowych, nadzorowanie oddziałów, koordynowanie pracowników w nim zatrudnionych pod względem jakości i rzetelności obsługi, prawidłowości sporządzanych z klientami umów, a także raportowanie przełożonym wyników sprzedaży wraz z działaniami, które podjął w celu zwiększenia efektywności pracy oraz prowadzenie akcji marketingowych. Rozpoczynał dzień pracy około godziny 7:00 od uruchomienia służbowego laptopa, około godziny 8:00 rozpoczynał wizytowanie podległych mu oddziałów. W oddziale pracował zwykle do około godziny 17:00, przy czym około 16:30 wysyłał przełożonym dzienny raport. Do miejsca zamieszkania wracał najczęściej w godzinach pomiędzy 18:00, a 19:00, choć zdarzały się dni, w których wracał do domu około g. 22:00. Co do zasady wykonywał swoje obowiązki od poniedziałku do piątku, choć zdarzało się także, że pracował w soboty. Ze względu na ilość oraz zakres przedmiotowych obowiązków, które na nim spoczywały nie miał realnej możliwości ich zrealizowania w czasie 8 godzin. W pozwanej spółce zgodę na pracę ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy musiał wyrazić przełożony w formie pisemnej na wniosek pracownika, jednak co do zasady kadra kierownicza nie uzyskiwała zgody na pracę w nadgodzinach z uwagi na system pracy, w którym kierownicy samodzielnie dysponowali swoim czasem pracy, byli jednak zobowiązani do realizacji przydzielonych im zadań, w tym do wizytacji podległych placówek. Według ewidencji czasu pracy prowadzonego przez pozwaną dobowa norma czasu pracy wynosiła średnio 8 godzin, w przypadku powoda służyła ona wyłącznie do weryfikowania jego nieobecności i okresu urlopowego, nie oddawała zaś rzeczywistego czasu pracy. Powód był zobowiązany do jej podpisania, bowiem gdyby odmówił, wówczas zostałaby wstrzymana wypłata jego wynagrodzenia. Należy dodać, że obecność w pracy powód potwierdzał, logując się do systemu teleinformatycznego pozwanej – C., co czynił także z laptopa służbowego, pracując zdalnie z domu, niezależnie system FINDER za pomocą GPS-a umieszczonego w samochodzie pozwanej zapisywał trasy i godziny przejazdów pracowników, ewidencjonując przy tym i odróżniając prywatne od służbowych.

    ikona kłódki
    Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    ikona kłódki
    Funkcjonalności dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    • INFOR.PL
    • INFORLEX
    • GAZETA PRAWNA
    • INFORORGANIZER
    • SKLEP
    Copyright © 2025 INFOR PL S.A.