14.02.2023 Obrót gospodarczy

Wyrok SN z dnia 14 lutego 2023 r., sygn. II NSNc 112/23

Jeżeli przedłożone dowody są oczywiście sprzeczne z treścią pozwu, to taka okoliczność sama w sobie powinna wywoływać wątpliwości co do prawdziwości twierdzeń powoda, które co najmniej wymagają zweryfikowania w dalszym postępowaniu.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Joanna Lemańska (przewodniczący, sprawozdawca) 

‎SSN Paweł Księżak ‎

Kazimierz Tomaszek (ławnik Sądu Najwyższego)

w sprawie z powództwa E. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. ‎przeciwko P. K. ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych 14 lutego 2023 r. ‎skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Prokuratora Generalnego od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Okręgowego w Warszawie ‎z 19 lipca 2012 r., sygn. XX GNc 305/12:

1. uchyla zaskarżony nakaz zapłaty i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w Warszawie do ponownego rozpoznania;

2. znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania ze skargi nadzwyczajnej.

Uzasadnienie

Pismem z 13 kwietnia 2012 r. E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (dalej: Powódka, Spółka) wniosła o wydanie nakazu zapłaty przeciwko P. K. (dalej: Pozwany) i zasądzenie na jej rzecz kwoty 454 562 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu oraz kosztami postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że Pozwany do 30 czerwca 2009 r. pełnił funkcję prezesa zarządu w powodowej Spółce. W okresie od 28 lutego 2007 r. do ‎3 grudnia 2007 r. dokonał on wypłat z konta Spółki na sumę stanowiącą równowartość kwoty objętej pozwem. Jako podstawę prawną żądania Powódka powołała art. 405 k.c., wskazując, że wypłaty były dokonywane bez podstawy prawnej. Ani obowiązujące przepisy, ani umowa spółki nie dawały bowiem Pozwanemu podstawy do dokonywania czynności przysparzających z majątku Spółki, przeznaczonego na zaspokojenie bieżących zobowiązań finansowych tego podmiotu. Z ostrożności procesowej jako podstawę prawną dochodzonego roszczenia Powódka wskazała również art. 293 § 1 k.s.h. w zw. z art. 415 k.c., wskazując, że Pozwany dopuścił się czynu sprzecznego z obowiązującymi przepisami Kodeksu spółek handlowych poprzez przywłaszczenie środków pieniężnych należących do Spółki. Postępowanie Pozwanego narusza zatem normę zawartą w art. 201 § 1 k.s.h. i nosi znamiona bezprawności. Ma również charakter zawiniony.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty