Postanowienie SN z dnia 6 lipca 2021 r., sygn. I USK 212/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Leszek Bielecki
w sprawie z odwołania N. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Z.
o podleganie ubezpieczeniom społecznym,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w dniu 6 lipca 2021 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 30 kwietnia 2020 r., sygn. akt III AUa (…),
I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
II. zasądza od odwołującego się na rzecz organu rentowego kwotę 240,00 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 30 kwietnia 2020 r. w sprawie III AUa (…) Sąd Apelacyjny w (…) Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił apelację wniesioną przez N. K. od wyroku Sądu Okręgowego w G. z 30 października 2019 r., sygn. akt: VIII U (…), stwierdzającego, że N. K. jest osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą w ramach jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (K. Sp. z o.o.) i w związku z tym podlega obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowym i wypadkowym od dnia 1 czerwca 2008 r. do dnia 15 września 2013 r. oraz od dnia 1 listopada 2013 r.
Ubezpieczony zaskarżył powyższy wyrok w całości skargą kasacyjną z dnia 26 sierpnia 2020 r. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego w postaci art. 13 ust. 4 oraz art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 2 Ustawy z dnia 2.07.2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej przez błędną jego wykładnię i przyjęcie, że ubezpieczony od dnia 01.06.2008 r. do dnia 15.09.2013 r. oraz od dnia 01.11.2013 r. do dnia wydania zaskarżonej decyzji prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą. Okolicznością uzasadniającą przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania w rozumieniu art. 398 § 1 pkt 3 k.p.c., zdaniem ubezpieczonego jest potrzeba wykładni przepisu prawnego w postaci art. 13 ust. 4 oraz art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w sposób zgodny z art. 64 ust. 2 w związku z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zdaniem skarżącego prawidłowa wykładnia powołanych przepisów me powinna prowadzić do różnicowania na gruncie ubezpieczeń społecznych sytuacji wspólników jednoosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i osób prowadzących pozarolniczą działalność. Zróżnicowanie tych sytuacji nie jest racjonalne, gdyż nie znajduje uzasadnienia w innych obowiązujących przepisach, a w szczególności w regulacji odnoszącej się do struktury i organizacji spółek handlowych. W zaskarżonym przepisie prawodawca w niejednakowy sposób traktuje bowiem osoby fizyczne znajdujące się w identycznej sytuacji faktycznej. Prawidłowa byłaby w tej sytuacji wykładnia, że sam fakt rejestracji spółki w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego nie oznacza, że jedyny wspólnik takiej spółki podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu, a dla powstania takiego obowiązku niezbędne jest, aby jednoosobowa spółka faktycznie wykonywała bądź prowadziła działalność gospodarczą.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
