04.10.2022

Postanowienie SN z dnia 4 października 2022 r., sygn. II CSKP 1615/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Grzegorz Misiurek
‎SSN Karol Weitz

w sprawie z wniosku M. B.
‎z udziałem M. B.1
‎o umieszczenie M. B.1 w szpitalu psychiatrycznym bez zgody,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 4 października 2022 r.,
‎skargi kasacyjnej uczestnika postępowania

od postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie
‎z dnia 28 września 2021 r., sygn. akt XI 1 Ca 343/21,

uchyla zaskarżone postanowienie, znosi postępowanie przeprowadzone na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 września 2021 r. i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w Krakowie do ponownego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2021 r. Sąd Rejonowy dla Krakowa-Krowodrzy w Krakowie orzekł o umieszczeniu uczestnika M. B.1 w szpitalu psychiatrycznym bez jego zgody. Ustalił, że uczestnik okresowo był leczony psychiatrycznie w Szpitalu w K., gdzie rozpoznano u niego schizofrenię paranoidalną oraz w Oddziale Psychiatrycznym Dziennym Szpitalu w K.. Podejmowane leczenie doprowadzało do poprawy stanu zdrowia uczestnika. Od ostatniego pobytu w szpitalu w 2019 r. uczestnik zaprzestał dalszego leczenia. Został przebadany psychiatrycznie za jego zgodą w dniu 2 marca 2020 r., w miejscu zamieszkania. W rozmowie z biegłym psychiatrą niechętnie odpowiadał na pytania, zwykle po długim namyśle, zastrzegając, że odpowiedzi mogą być niedokładne. W trakcie badania kontakt z uczestnikiem był trudny, nastrój uczestnika był obojętny, afekt sztywny. Zaprzeczał objawom wytwórczym, jego pamięć była osłabiona i miał duże trudności z lokalizacją zdarzeń w czasie. Nie miał poczucia choroby psychicznej, ani motywacji do leczenia psychiatrycznego. Uczestnik jest chory psychicznie i cierpi z powodu schizofrenii paranoidalnej, na którą choruje od kilku lat. Choroba cechuje się niekorzystnym przebiegiem. Okresowe leczenie szpitalne przynosi częściową poprawę, jednak po wypisie uczestnik nie kontynuuje leczenia. Choroba nabrała charakteru chronicznego manifestując się spadkiem wszelkiej aktywności życiowej, od wykonywania pracy zarobkowej po sposób dbania o higienę, a nawet zaspokajanie podstawowych potrzeb życiowych, czemu towarzyszy utrata kontaktów społecznych. Taki stan uczestnika będzie nieuchronnie prowadził do pogłębiania się zaburzeń w przypadku braku leczenia, a w efekcie doprowadzi do całkowitej inwalidacji uczestnika, wywołując konieczność jego leczenia w trybie nagłym. Uczestnik obecnie nie pracuje. Mieszka wraz z rodzicami.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp