Postanowienie SN z dnia 19 lipca 2022 r., sygn. III USK 445/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z odwołania M. T.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L.
o ustalenie istnienia obowiązku ubezpieczenia społecznego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 lipca 2022 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 24 lutego 2021 r., sygn. akt III AUa […],
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od M. T. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 24 lutego 2021 r. Sąd Apelacyjny w […] po rozpoznaniu apelacji M. T. od wyroku Sądu Okręgowego w L. z 14 listopada 2019 r., zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że koszty zastępstwa procesowego obniżył do kwoty 180 zł a w pozostałej części oddalił apelację.
Sąd Apelacyjny uznał, że Sąd Okręgowy dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych i wydał trafne, odpowiadające prawu rozstrzygnięcie przedstawiając logiczną argumentację prawną.
Z ustaleń zaskarżonego wyroku wynikało, że słowacka instytucja ubezpieczeniowa poinformowała Zakład Ubezpieczeń Społecznych pismem z dnia 31 sierpnia 2015 r., że wnioskodawca od dnia 1 marca 2015 r. do dnia 29 lutego 2016 r. na podstawie art. 13 ust. 3 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr. 883/2004 podlega ustawodawstwu słowackiemu. W wyniku przeprowadzonego postępowania ustaliła jednak, że praca wykonywana przez wnioskodawcę dla spółki M. s.r.o. w wymiarze 10 godzin miesięcznie, za wynagrodzeniem 40 euro, ma charakter pracy marginalnej. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, mając na względzie stanowisko słowackiej instytucji oraz przedstawione przez wnioskodawcę dokumenty, na podstawie art. 11 ust. 3 lit a) Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE z 30.04.2004 nr. L 166/1 ze zm.) pismem z dnia 20 października 2015 r. poinformował wnioskodawcę, że od dnia 1 marca 2015 r. w stosunku do jego osoby ma zastosowanie ustawodawstwo polskie. Decyzją wydaną w dniu 16 listopada 2015 r. instytucja słowacka stwierdziła nieobjęcie M. T. jako pracownika firmy M. s.r.o. obowiązkowymi ubezpieczeniami chorobowym, emerytalnym i od utraty pracy. Decyzja ta uprawomocniła się w dniu 28 stycznia 2018 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty