09.06.2022

Postanowienie SN z dnia 9 czerwca 2022 r., sygn. III USK 482/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dawid Miąsik

w sprawie z odwołania M. H.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.
‎o podleganie ubezpieczeniom społecznym,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 9 czerwca 2022 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
‎z dnia 21 kwietnia 2021 r., sygn. akt III AUa (…),

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od odwołującej się na rzecz organu rentowego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Decyzją z 15 maja 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. (organ rentowy) stwierdził, że M. H. (wnioskodawczyni) jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od 5 października 2014 r. do 28 lutego 2019 r. oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 5 października 2014 r. do 28 lutego 2019 r.

Wnioskodawczyni zaskarżyła powyższą decyzję organu rentowego odwołaniem w całości. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie oraz o zasądzenie od wnioskodawczyni na jego rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Wyrokiem z 15 września 2020 r., VI U (…) Sąd Okręgowy w S. oddalił odwołanie oraz rozstrzygnął o kosztach postępowania.

Sąd Okręgowy ustalił, że wnioskodawczyni nie podjęła żadnych zorganizowanych, racjonalnych i przemyślanych czynności zawodowych, związanych z przygotowaniem do prowadzenia usług ogólnobudowlanych w okresie poprzedzającym bezpośrednio rozpoczęcie korzystania ze zwolnień lekarskich, a następnie świadczeń związanych z urodzeniem dziecka. Brak jest przede wszystkim dowodów na działania mające na celu pozyskanie przez wnioskodawczynię klientów. Jako przedsiębiorca praktycznie nie uczestniczyła w obrocie gospodarczym. Wnioskodawczyni nie zakupiła także żadnych narzędzi, nie posiadała auta, którym mogłaby przewozić niezbędny sprzęt. Ojciec wnioskodawczyni miał, jako osoba wykonująca prace budowlane, swoich klientów a wnioskodawczyni mogła widzieć ojca przy pracy, jednakże w żaden sposób nie może to oznaczać przygotowania do prowadzenia działalności gospodarczej w branży budowlanej. Wnioskodawczyni z zawodu jest sprzedawcą. Po ukończeniu szkoły wyjechała za granicę i zajmowała się sprzątaniem pomieszczeń. Jako nielogiczne zatem jawiły się jej oświadczenia, z których wynikało, że po ojcu odziedziczyła warsztat czy też doświadczenie w zakresie wykonywania prac budowlanych. Wnioskodawczyni mieszkała za granicą, a zatem nie mogła nabywać doświadczenia, chociażby pomagając ojcu w prowadzeniu przez niego działalności i w ten sposób nabywać doświadczenie, budować bazę klientów. To partner ubezpieczonej wykonywał wszelkie prace budowlane. To jego kontakty i wcześniejsze świadczenie pracy w firmie D. pozwoliły na osiągnięcie przychodów, które wnioskodawczyni wykazywała jako przychody z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Kolejno wskazać należy, że działalność gospodarczą wnioskodawczyni zarejestrowała w Polsce a jej jedyny pracownik, a prywatnie partner, wykonywał zlecenia na terenie Niemiec, u swojego dotychczasowego pracodawcy. Część z rachunków wystawiona była w czasie, w którym wnioskodawczyni była już niezdolna do pracy. Wątpliwym jest zatem, aby w tym czasie mogła - jako pracodawca - kontrolować pracę wykonywaną przez pracownika. Wnioskodawczyni od początku zgłoszenia się do ubezpieczeń deklarowała i opłacała składki od podstawy 9.365 zł. Koszty rozpoczęcia i prowadzenia działalności znacznie przerosły osiągane dochody, co prowadziło do wniosku, że zarejestrowanie pozarolniczej działalności gospodarczej i dokonanie zgłoszenia do ubezpieczeń, jak również opłacanie składki w maksymalnej kwocie, miało na celu wyłącznie nabycie prawa do świadczeń w razie choroby i macierzyństwa. Wnioskodawczyni przez okres od 5 października 2014 r. do 28 lutego 2019 r. zapłaciła składki na ubezpieczenie społeczne w kwocie 9.089,56 zł, natomiast uzyskała świadczenia z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w kwocie 328.258,35 zł. Uzyskała więc niewspółmierne korzyści w postaci wypłaconych świadczeń, wielokrotnie przewyższające kwoty składek.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp