Postanowienie SN z dnia 18 maja 2022 r., sygn. II PSK 300/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło
w sprawie z powództwa W. P.
przeciwko S. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O.
o należności z tytułu podróży służbowych,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 18 maja 2022 r.,
skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w O.
z dnia 11 marca 2021 r., sygn. akt IV Pa (…),
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.025 (dwa tysiące dwadzieścia pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w O. wyrokiem z dnia 11 marca 2021 r. oddalił apelację pozwanej S. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. od wyroku Sądu Rejonowego w O. z dnia 21 października 2020 r., zasądzającego od pozwanej na rzecz powoda W. P. kwotę 67.451,34 zł, w tym: 67.077,23 zł tytułem ryczałtu za odbywanie noclegów za granicą oraz diet za podróże służbowe w kraju wraz z ustawowymi odsetkami oraz 374,11 zł tytułem dodatku za pracę w porze nocnej, a w pozostałym zakresie oddalił powództwo.
Pozwany pracodawca zaskarżył powyższy wyrok skargą kasacyjną w całości
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie prawa materialnego: 1) § 16 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, w zakresie, w jakim przepisy te stanowią, że ryczałt za nocleg nie przysługuje za czas przejazdu, przez jego nieprawidłowe zastosowanie polegające na pominięciu treści rozporządzenia, a w konsekwencji uznanie, że dla prawidłowego wyliczenia wysokości ryczałtu bez znaczenia jest czy przejazd dokonywany jest w porze nocnej; 2) § 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, przez ich błędną wykładnię polegającą na niedostrzeżeniu przez Sąd zależności między prawem do otrzymania ryczałtu za nocleg od uprzedniego faktycznego poniesienia przez pracowników kosztów noclegu; 3) art. 4 i art. 2 ust. 7 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców w związku z art. 77 § 1 i 2 k.p., przez błędną wykładnię skutkującą pominięciem okoliczności, że wówczas, gdy pracownik odbywa podróż w porze nocnej, za czas przejazdu przysługuje mu zwrot kosztów noclegu bądź ryczałt noclegowy; 4) art. 8 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 w związku z art. 14 ustawy o czasie pracy kierowców, przez błędną wykładnię polegającą na myleniu pojęcia „odpoczynku dziennego” zastosowanego w art. 8 bez rozróżnienia od pojęcia „odpoczynku dobowego” zastosowanego w art. 14 ustawy o czasie pracy kierowców, co powoduje błędne wnioski, że pracownik odbywał nocleg, mimo że odpoczynek odbywał w ciągu dnia; 5) art. 77 § 3 k.p. w związku z art. 300 k.p. w związku z art. 353 § 1 k.c. i art. 60 k.c., przez niezastosowanie wskazanych przepisów, co skutkowało oddaleniem apelacji i utrzymaniem w mocy wyroku zasądzającego na rzecz powoda kwotę 67.451,34 zł mimo, że w wypłaconych powodowi dodatkach za pracę mieścił się również ryczałt za nocleg za granicą; 6) art. 5 k.c. w związku z art. 8 k.p. i 300 k.p., przez ich niezastosowanie w niniejszej sprawie, podczas gdy powód czyni ze swego prawa użytek, który jest sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa, oraz zmierza do bezpodstawnego wzbogacenia się powoda kosztem pozwanego. Skarżący podniósł również zarzut naruszenie przepisów postępowania mających istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie: 1) art. 382 oraz 231 w związku z art. 391 § 1 k.p.c., przez dokonanie przez Sąd Apelacyjny ustaleń faktycznych nieznajdujących poparcia w przedłożonym materiale dowodowym, a polegających na przyjęciu, że powód odbywał noclegi wyłącznie w porze nocnej, a w konsekwencji nabył prawo do ubiegania się o ryczałt tytułem noclegów za granicą; 2) art. 328 § 2 w związku z art. 391 § 1 i art. 316 § 1 k.p.c., przez brak poczynienia własnych ustaleń faktycznych, podzielenia ustaleń Sądu pierwszej instancji i wyprowadzenia z nich niewłaściwych wniosków, skutkujących pominięciem okoliczności, że ryczałt za nocleg nie przysługuje za czas przejazdu; 3) art. 386 § 4 k.p.c. w związku z art. 328 § 2 k.p.c. i w związku z art. 176 ust. 1 Konstytucji RP, przez nie odniesienie się do zarzutu zaniechania zbadania przez Sąd pierwszej instancji materialnej podstawy żądania pozwu, a tym samym zaniechanie rozpoznania istoty sprawy; 4) art. 382 w związku z art. 245 k.p.c., przez bezzasadne niedopuszczenie dowodu z dokumentu w postaci ewidencji czasu pracy powoda na okoliczność wykazania, ile godzin powód prowadził pojazd w porze nocnej, podczas gdy dowód ten miał kluczowe znaczenie dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy; 4) art. 382 w związku z art. 278 §1 k.p.c., przez nieprzeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, podczas gdy przeprowadzenie tego dowodu było konieczne z uwagi na okoliczność braku wykazania faktu, czy powód prowadził pojazd w porze nocnej, a w konsekwencji czy przysługuje mu ryczałt za odbywanie noclegów za granicą, a nadto dowód ten miał istotne znaczenie dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy; 5) art. 233 § 1 w związku z art. 245 k.p.c., przez dowolną i sprzeczną z zasadami logicznego rozumowania ocenę zgromadzonego materiału dowodowego w postaci wyliczeń dokonanych przez powoda na okoliczność ustalenia kwoty tytułem ryczałtu za noclegi, podczas gdy wyliczenia te w żaden sposób nie odzwierciedlają okoliczności, w jakich porach powód w rzeczywistości prowadził pojazd, a co ma znamienite znaczenia dla prawidłowej subsumpcji przepisów prawa materialnego; 6) art. 233 § 1 w związku z 227 k.p.c., przez dowolną ocenę materiału dowodowego, polegającą na pominięciu w analizie Sądu tej części zeznań świadków, w której świadkowie zeznali, że w kwocie otrzymywanych 50 euro mieścił się również ryczałt za nocleg, tj. zeznań świadków: J. S., P. B. i W. K..
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
