Postanowienie SN z dnia 10 maja 2022 r., sygn. I PSK 235/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło
w sprawie z powództwa Z. W.
przeciwko S. […] Spółce Akcyjnej w P.
o odszkodowanie, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w dniu 10 maja 2022 r.,
skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych w K.
z dnia 19 stycznia 2021 r., sygn. akt XI Pa […],
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w K. na rzecz adwokat M. T. – K. kwotę 900 (dziewięćset) złotych powiększoną o stawkę podatku od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w K. wyrokiem z dnia 19 stycznia 2021 r. oddalił apelację powoda Z. W. od wyroku Sądu Rejonowego w T. z dnia 3 września 2020 r., oddalającego wniesione przez niego powództwo o zasądzenie od pozwanego S. P. S.A. kwoty 8.700 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę oraz kwoty 19.499 zł tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okres od stycznia 2015 r. do czerwca 2018 r.
W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej powód, zaskarżając w całości wyrok Sądu Okręgowego w K., podniósł zarzuty naruszenia prawa materialnego: 1) art. 8 k.p., art. 85 k.p. w związku z art. 291 k.p., przez błędną wykładnię, która doprowadziła do niewłaściwego ich zastosowania i uznania, że pozwany w sposób prawidłowy podniósł zarzut przedawnienia roszczenia; nadto przyjęcie, iż zarzut ten nie stanowi nadużycia prawa podmiotowego, zaś powód z uwagi na długi staż pracy u pozwanego, a także mając na uwadze okoliczności rodzinne, będąc jedynym żywicielem rodziny, nie zdecydował się w terminie zgłosić skutecznie swojego roszczenia względem pozwanego i należy uznać jego roszczenie za przedawnione; 2) art. 30 § 3 k.p., przez błędną wykładnię i w konsekwencji niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że pozwany skutecznie i prawidłowo wypowiedział powodowi umowę o pracę w dniu 28 czerwca 2018 r. Skarżący podniósł także zarzuty naruszenie przepisów postępowania, które mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy: 1) art. 102 k.p.c., przez jego niezastosowanie, podczas gdy w okolicznościach sprawy, mając na uwadze treść pisma Państwowej Inspekcji Pracy w K., skarżący wskazał nieprawidłowości związane z naruszaniem jego praw pracowniczych uzasadniające jego roszczenie; 2) art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w związku z art. 99 k.p.c. i art. 391 § 1 k.p.c. przy zastosowaniu § 10 ust. 1 pkt 1 i § 9 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r., poz. 265) w związku z art. 102 k.p.c., przez ich błędne zastosowanie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
