Wyrok SN z dnia 21 kwietnia 2022 r., sygn. II KK 514/21
Sygn. akt II KK 514/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący)
SSN Antoni Bojańczyk (sprawozdawca)
SSN Marek Motuk
w sprawie Z. T.,
skazanego z art. 230 § 1 k.k. i in.
po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2022 r. w Izbie Karnej,
na posiedzeniu bez udziału stron (art. 535 § 5 k.p.k.),
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego
na korzyść skazanego od wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 21 kwietnia 2016 r., sygn. IX Ka (…),
zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w W.
z dnia 24 kwietnia 2015 r., sygn. IV K (…),
1. uchyla pkt. 2 wyroku sądu odwoławczego w zaskarżonej części, tj. w zakresie, w którym utrzymano w mocy rozstrzygnięcie sądu pierwszej instancji co do kary grzywny orzeczonej wobec Z. T. oraz pkt 9 części dyspozytywnej wyroku Sądu Rejonowego w W. i postępowanie w tym zakresie umarza na podstawie art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k.;
2. obciąża Skarb Państwa kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Prokurator Generalny na podstawie art. 521 § 1 k.p.k. zaskarżył wyrok Sądu Okręgowego w W. z dnia 21 kwietnia 2016 r., sygn. IX Ka (…) w zakresie orzeczenia w pkt 2 o utrzymaniu w mocy rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego w W. z dnia 24 kwietnia 2015 r., sygn. IV K (…), zawartego w pkt 9 części dyspozytywnej wyroku, na korzyść oskarżonego Z. T., na zasadzie art. 523 § 1 k.p.k., art. 526 § 1 k.p.k. i art. 537 § 1 i 2 k.p.k. zarzucając mu rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa materialnego, a mianowicie art. 71 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym w dacie popełnienia czynów, tj. do dnia 7 czerwca 2010 roku, polegające na utrzymaniu w mocy rozstrzygnięcia zawartego w pkt 9 części dyspozytywnej orzeczenia sądu a quo o wymierzeniu oskarżonemu, na podstawie wskazanego przepisu, kary grzywny w sytuacji jednoczesnego: uchylenia rozstrzygnięć tego Sądu, zamieszczonych w pkt 7, 8 i 10 wskazanej części dyspozytywnej, dotyczących zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, orzeczenia kary łącznej oraz zaliczenia na poczet kary grzywny okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, podwyższenia wymiaru kar jednostkowych za czyny przypisane Z. T. przez Sąd meriti i wymierzeniu kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności, na poczet której Sąd odwoławczy zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, a zatem w sytuacji, kiedy w związku z treścią wyżej opisanych rozstrzygnięć wymierzenie kary grzywny na podstawie art. 71 § 1 k.k. nie było możliwe, gdyż nie dopuszczał on jej orzeczenia w przypadku wymierzenia kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. W konkluzji nadzwyczajnego środka zaskarżenia jego autor wniósł o uchylenie zaskarżonego niniejszą kasacją pkt 2 wyroku w części utrzymującej w mocy rozstrzygnięcie w zakresie kary grzywny orzeczonej wobec Z. T. oraz o uchylenie pkt 9 części dyspozytywnej wyroku Sądu Rejonowego w W. Odpis kasacji Prokuratora Generalnego został doręczony skazanemu Z. T., jednak przesyłka została zwrócona do Sądu Najwyższego jako niedoręczona z adnotacją o śmierci adresata.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
