04.04.2022

Postanowienie SN z dnia 4 kwietnia 2022 r., sygn. III KK 247/20

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Igor Zgoliński

w sprawie M. K.,

skazanego z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i in.

po rozpoznaniu na posiedzeniu, bez udziału stron,

wniosku obrońcy skazanego,

o wstrzymanie wykonania zaskarżonego kasacją

wyroku Sądu Okręgowego w S.

z dnia 19 marca 2020 r., sygn. akt II Ka […],

zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w G.,

z dnia 22 lipca 2019 r., sygn. akt II K […],

na podstawie art. 532 § 1 i 3 k.p.k.

postanowił:

wniosku nie uwzględnić.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w S. przedstawił w dniu 7 sierpnia 2020 r. Sądowi Najwyższemu kasację obrońcy skazanego M. K. (k. 1 akt SN). W kasacji tej zawarty był również wniosek o wstrzymanie wykonania orzeczenia w trybie art. 532 § 1 k.p.k., który został rozpoznany odmownie postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 9 września 2020 r. (k. 34). Następnie kasacja została skierowana do rozpoznania na rozprawie, której termin został wyznaczony na dzień 1 września 2021 r. (k. 61). W dniu 31 sierpnia 2021 r. skazany złożył pismo, w którym poinformował o wypowiedzeniu upoważnienia do obrony dotychczasowemu obrońcy oraz wniósł o ustanowienie obrońcy z urzędu (k. 76-80). W związku z powyższym rozprawa kasacyjna została odroczona, a skazany zobowiązany do udokumentowania swojej sytuacji majątkowej (k. 87-87v). Po spełnieniu tego warunku, został wyznaczony obrońca z urzędu (k. 105), który złożył pismo zatytułowane „uzupełnie niekasacji”, a w nim zawarł również wniosek o wstrzymanie wykonania orzeczenia (k. 215-230). I ten wniosek został rozpoznany odmownie - postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 13 grudnia 2021 r. (k. 237). Nowy termin rozprawy kasacyjnej wyznaczony został na dzień 5 maja 2022 r. Obrońca skazanego kolejnym pismem z dnia 17 lutego 2022 r. zatytułowanym „Uzupełnienie kasacji” wniósł ponownie o wstrzymanie wykonania zaskarżonego wyroku, sygnalizując jako podstawę swojego wniosku nową okoliczność, zakwalifikowaną jako bezwzględna przyczyna odwoławcza, o której mowa w art. 439 § 1 pkt 8 k.p.k. Miałaby ona wynikać z rażącego naruszenia przepisu art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k., polegającego na wszczęciu postepowania karnego, przeprowadzeniu przewodu sądowego przed Sądem I i II instancji, a następnie wydaniem prawomocnego wyroku skazującego M. K. za czyn z art. 301 § 1 k.k. i wymierzenie mu za ten czyn kary jednego roku pozbawienia wolności, a polegający na przeniesieniu w dniu 8 lipca 2015 r. na nową jednostkę gospodarczą o nazwie E. […] Sp. z o.o. wszystkich składników swojego majątku w postaci przedsiębiorstwa prowadzonego pod firmą C. M.K., a następnie sprzedaży tego przedsiębiorstwa w dniu 7 sierpnia 2015 r., pomimo że postępowanie karne co do tego samego czynu przeciwko M. K. było już przedmiotem osądu Sądu Rejonowego w G., który kilka lat wcześniej, tj. w sprawie prowadzonej pod sygn. II K […] w dniu 21 września 2017 r. wydał wyrok skazujący dokonując prawnokarnej oceny opisanego powyżej zdarzenia historycznego, tj. czynności sprawczej M. K. polegającej właśnie na przeniesieniu w dniu 8 lipca 2015 r. na jednostkę gospodarczą o nazwie E. […] Sp. z o.o. wszystkich składników swojego majątku w postaci przedsiębiorstwa w dniu 7 sierpnia 2015 r., co stanowiło negatywną przesłankę procesową w postaci powagi rzeczy osądzonej, która obligowała najpierw organ ścigania, a następnie Sądy obu instancji do umorzenia postępowania karnego dotyczącego przedmiotowego czynu, czego jednak nie uczyniono, a co w konsekwencji skutkuje zaistnieniem bezwzględnej przyczyny odwoławczej.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp