23.03.2022

Postanowienie SN z dnia 23 marca 2022 r., sygn. II USK 451/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak

w sprawie z odwołania M. N.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G.
‎o prawo do świadczenia przedemerytalnego,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 23 marca 2022 r.,
‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
‎z dnia 17 grudnia 2020 r., sygn. akt III AUa […],

odmawia przyjęcia skargi kasacynej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w […] wyrokiem z dnia 17 grudnia 2020 r. oddalił apelację Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 15 czerwca 2020 r. zmieniającego decyzję organu rentowego z dnia 30 października 2019 r. i przyznającego ubezpieczonej M. N. prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 5 października 2019 r.

W wyrokach Sądów meriti przyjęto, że ubezpieczona spełniła wszystkie przesłanki do przyznania świadczenia przedemerytalnego z art. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1725), w tym sporny warunek legitymowania się nie krótszym niż 6 miesięcy okresem zatrudnienia u ostatniego pracodawcy, który rozwiązał stosunek pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia. Przy obliczaniu okresów, od których zależą uprawnienia pracownicze nie mają bowiem zastosowania zasady liczenia terminów wynikające z Kodeksu cywilnego (art. 112 k.c.), a zatem staż pracy oblicza się w latach, miesiącach i dniach, przyjmując, że termin upływa w przeddzień dnia odpowiadającego nazwie dnia początkowego. Skoro wypowiedzenie umowy o pracę złożono ubezpieczonej dnia 15 marca 2019 r., to momentem rozpoczęcia biegu 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia była pierwsza niedziela występującą po dniu złożenia wypowiedzenia, a okres ten upłynął dnia 30 marca 2019 r. tj. w sobotę. Zgodnie bowiem z art. 30 § 2 k.p. okres wypowiedzenia umowy o pracę obejmujący tydzień lub miesiąc albo ich wielokrotność kończy się odpowiednio w sobotę lub w ostatnim dniu miesiąca, a więc nie mógł skończyć się w żadnym innym dniu, niezależnie od tego, czy wypowiedzenie zostałoby złożone ubezpieczonej w dniu późniejszym, tj. 16 marca. Ponadto 31 marca 2019 r. wypadał w niedzielę, która w zakładzie pracy ubezpieczonej jest dniem wolnym od pracy, a tym samym bez znaczenia pozostawała data wpisana w świadectwie pracy, bowiem nie ulega wątpliwości, że ostatniego dnia miesiąca ubezpieczona i tak by pracy nie świadczyła. W sprawie istotne jest ustalenie nie tyle daty upływu okresu wypowiedzenia umowy o pracę, co długości okresu zatrudnienia ubezpieczonej. Zatem ustalenie, że do zakończenia zatrudnienia ubezpieczonej doszło z dniem 30 marca 2019 r. nie wyklucza możliwości uznania, że jej ostatni okres zatrudnienia wynosił nie krócej niż 6 miesięcy, skoro marzec liczy 31 dni. Ubezpieczona pozostawała bowiem w zatrudnieniu w marcu 2019 r. przez 30 dni, co uznawane jest za pełen miesiąc liczony do stażu pracy. Tym samym wykazała, że jej ostatnie zatrudnienie trwało nie krócej niż 6 miesięcy.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp