Postanowienie SN z dnia 16 marca 2022 r., sygn. II PSK 312/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło
w sprawie z powództwa M. O.
przeciwko P. […] spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.
o wynagrodzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 16 marca 2022 r.,
skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w G.
z dnia 22 lutego 2021 r., sygn. akt VII Pa […],
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.350 (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w G. wyrokiem z dnia 22 lutego 2021 r. oddalił apelację pozwanej P. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością siedzibą w W. od wyroku Sądu Rejonowego w G. z dnia 1 października 2020 r., zasądzającego od pozwanej na rzecz powoda M. O. kwotę 41.324,57 zł tytułem premii za 2015 rok wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie.
W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej, strona pozwana zaskarżając wyrok Sądu Okręgowego w całości, podniosłą zarzut naruszenia prawa materialnego: 1) art. 8 k.p., przez jego błędną wykładnię wyrażającą się w przyjęciu, że powód dochodząc w niniejszym postępowaniu zapłaty od pozwanej nie czynił ze swego prawa użytku, który byłby sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub zasadami współżycia społecznego, podczas gdy z całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego wynika, iż powód dochodząc od pozwanej zapłaty nadużył prawa podmiotowego, w szczególności naruszył zasady zaufania i lojalności, uwzględniając okoliczność rozwiązania umowy o pracę na podstawie porozumienia stron z dnia 16 marca 2016 r., albowiem jak wynika z treści owego porozumienia, powód uzyskał od pozwanej odprawę w wysokości6-miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego, to jest w kwocie 78.000 zł (ust. 2 porozumienia z dnia 16 marca 2016 r.), przekraczającą wysokość roszczenia dochodzonego w niniejszej sprawie, oraz złożył oświadczenie, że wyczerpuje to roszczenia ze stosunku pracy (ust. 5 porozumienia z dnia 16 marca 2016 r.), uprzednio dobrowolnie składając oświadczenie w treści porozumienia z dnia 9 marca 2016 r., mając świadomość, że pozwana planowała przeznaczyć środki związane z zawarciem tego porozumienia do wypłaty jako jednorazowej nagrody pracownikom niższego szczebla, a następnie żądał dalszej kwoty objętej pozwem, pomijając treść oświadczeń woli złożonych w porozumieniu o rozwiązaniu umowy o pracę - wobec powyższych okoliczności zgłoszenie żądania zapłaty należności dochodzonej w niniejszej sprawie trzeba uznać za nadużycie prawa podmiotowego w rozumieniu art. 8 k.p., co stanowić powinno samoistną podstawę oddalenia powództwa (nierozważoną przez Sąd Okręgowy przy wydawaniu zaskarżanego wyroku) wobec stwierdzenia, że roszczenie powoda było sprzeczne z zasadami współżycia społecznego; 2) art. 65 § 1 i 2 k.c. w związku z art. 300 k.p., przez ich niezastosowanie wyrażające się w przyjęciu, że zgodną wolą stron podczas zawierania porozumienia o rozwiązaniu umowy o pracę z dnia 16 marca 2016 r. nie było zaspokojenie - przez zapłatę odprawy przewidzianej w ust. 2 porozumienia w wysokości 78.000 zł brutto - wszelkich roszczeń powoda wobec pozwanej ze stosunku pracy, w tym objętego pozwem w przedmiotowej sprawie roszczenia o zapłatę części premii za 2015 rok, podczas gdy zgodna wola stron, ustalona przy zastosowaniu reguł wykładni oświadczeń woli wyrażonych w art. 65 § 1 i 2 k.c., odpowiednio na podstawie art. 300 k.p., prowadzić winna do wniosku, że zgodnym zamiarem stron było zaspokojenie wszelkich roszczeń powoda wobec pozwanej ze stosunku pracy, w tym roszczenia o zapłatę spornej części premii za 2015 rok, co stanowić powinno samoistną podstawę do oddalenia powództwa w całości; 3) art. 84 k.p., przez jego niewłaściwe zastosowanie wyrażające się w przyjęciu, że zawarcie przez strony porozumienia z dnia 16 marca 2016 r. stanowiło zrzeczenie się przez powoda prawa do wynagrodzenia w rozumieniu art. 84 k.p., podczas gdy przedmiotowe porozumienie przewidywało wypłatę powodowi należności w wysokości 78.000 zł (ust. 2 porozumienia) - a nie „zrzeczenie się przez powoda prawa do wynagrodzenia” — oraz zgodne stwierdzenie przez strony, jakim tytułem wskazana płatność została dokonana (ust. 5 porozumienia - zaspokojenie roszczeń powoda ze stosunku pracy, co do których powód zgodnie z ust. 5 porozumienia oświadczył, że zostały wyczerpane przez przyznanie odprawy zgodnie z ust. 2 porozumienia); 4) art. 58 k.c., mającego zastosowanie na podstawie art. 300 k.p., przez jego niewłaściwe zastosowanie w niniejszej sprawie, wyrażające się w przyjęciu, że porozumienie z dnia 16 marca 2016 r. zawarte przez strony jest dotknięte nieważnością, podczas gdy przedmiotowe porozumienie uznać należy za skuteczne i wiążące, oraz wywołujące skutki związane ze złożeniem przez powoda w ust. 5 porozumienia oświadczenia o wyczerpaniu roszczeń ze stosunku pracy, w tym roszczenia o wypłatę części premii za 2015 rok, dochodzonej w przedmiotowym postępowaniu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
