Postanowienie SN z dnia 23 lutego 2022 r., sygn. III USK 292/21
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Piotr Prusinowski
w sprawie z odwołania J. P.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L.
o ustalenie istnienia obowiązku ubezpieczenia społecznego i wysokość podstawy wymiaru składek,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 23 lutego 2022 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 9 września 2020 r., sygn. akt III AUa (…),
I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
II. zasądza od odwołującej się na rzecz organu rentowego 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 9 września 2020 r. Sąd Apelacyjny w (…) oddalił apelację J. P. od wyroku Sądu Okręgowego w L. z dnia 16 grudnia 2019 r., którym oddalono jej odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 16 lipca 2019 r., stwierdzającej, że jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 13 kwietnia 2016 r. do 3 kwietnia 2018 r. Równocześnie organ rentowy ustalił dla wnioskodawczyni, jako osoby prowadzącej pozarolniczą działalność, podstawę wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne - emerytalne, rentowe, wypadkowe oraz dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za miesiąc grudzień 2014 r. w wysokości 504,00 zł, za miesiące styczeń oraz luty 2015 r. w wysokości po 525,00 zł miesięcznie.
Sąd Apelacyjny podkreślił, że prowadzenie działalności gospodarczej stanowi tytuł podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, o tyle, o ile taka działalność jest rzeczywiście wykonywana. Działalność może oczywiście prowadzić także kobieta będąca nawet w zaawansowanej ciąży, jednakże nie można tracić z pola widzenia tego, że w ramach działalności chodzi przede wszystkim o to, aby miała ona zarobkowym charakter, czyli była źródłem uzyskania dochodu rozumianego jako różnica pomiędzy przychodami a kosztami jej prowadzenia. Brak w takiej działalności tej cechy przesądza, iż w danym przypadku nie można mówić o działalności gospodarczej w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Powołując się na orzecznictwo, Sąd Apelacyjny wskazał, że zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter działalności gospodarczej może być zakwestionowany, jeżeli już od samego początku jej prowadzenia wymiernymi, stałym i założonym z góry kosztem, nieznajdującym pokrycia w przewidywanych zyskach, staje się opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne w wysokości znacznie przekraczającej obowiązujące minimum. Może to wskazywać na intencję nie tyle podjęcia i wykonywania zarobkowej działalności gospodarczej, lecz włączenia się do systemu ubezpieczeń społecznych w celu uzyskania wysokich świadczeń. Sąd Apelacyjny przyjął, że sam fakt zarejestrowania działalności rodzi tylko domniemanie jej prowadzenia, które można obalić. Zdaniem Sądu Apelacyjnego organ rentowy mógł także skorygować deklaracje zawyżonej podstawy wymiaru składek opłacanych od nierzetelnie zawyżonej podstawy ich wymiaru.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
