04.10.2019 Obrót gospodarczy

Wyrok SN z dnia 4 października 2019 r., sygn. I CSK 511/18

Bieg przedawnienia roszczenia o naprawienie szkody wynikłej z nienależytego wykonania lub niewykonania zobowiązania rozpoczyna bieg w chwili, która nastąpiłaby niezwłocznie po otrzymaniu wezwania dłużnika do zapłaty odszkodowania, gdyby wierzyciel wystąpił z wezwaniem w najwcześniej możliwym terminie (art. 120 § 1 zdanie drugie k.c.); jest to chwila powstania szkody w majątku wierzyciela, pozostającej w związku przyczynowym z nienależytym wykonaniem lub niewykonaniem zobowiązania.

Biuletyn SN nr 1/2020

Sąd Najwyższy w składzie: 

SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący) ‎

SSN Krzysztof Pietrzykowski ‎

SSN Karol Weitz (sprawozdawca) 

w sprawie z powództwa A.w W. ‎przeciwko Bankowi S.A. w W. ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 października 2019 r., ‎skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] ‎z dnia 20 grudnia 2017 r., sygn. akt VI ACa [...],

oddala skargę kasacyjną. 

Uzasadnienie

Powodowa Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. (dalej także jako: „A.”) domagała się - po ostatecznym ukształtowaniu żądania - zasądzenia od pozwanego Banku Spółki Akcyjnej w W. kwoty 1 071 352,63 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 27 lutego 2015 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za nienależyte wykonanie umowy.

Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2016 r. oddalił powództwo.

Sąd ustalił, że pozwany jest następcą prawnym Banku […] Spółki Akcyjnej (dalej jako: „B. [...]”), który w dniu 10 lipca 1992 r. zawarł ze Skarbem Państwa reprezentowanym przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej umowę o współdziałanie w zakresie zasad funkcjonowania i rozdysponowywania środków na cele restrukturyzacji i oddłużenia rolnictwa (dalej jako: „umowa z dnia 10 lipca 1992 r.”) zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 1992 r. w sprawie zasad funkcjonowania oraz źródeł zasilania Funduszu Restrukturyzacji i Oddłużenia Rolnictwa (Dz. U. Nr 49, poz. 222, dalej jako: „FRiOR”). Środki FRiOR były przeznaczone m.in. na udzielanie - za pośrednictwem banku - kredytów, pożyczek i pomocy w spłacie odsetek od udzielonych kredytów ze środków własnych banku i banków z nim współpracujących, wykupienie przez bank wierzytelności, sfinansowanie skutków odroczeń spłat rat kapitału i odsetek od kredytów, konwersji zadłużenia oraz zaniechania postępowania egzekucyjnego wobec kredytobiorców. Bank, działając w imieniu i na rzecz FRiOR, miał wykonywać obowiązki i uprawnienia wynikające z umowy przez zawieranie z bankami lub kredytobiorcami szczegółowych umów regulujących zasady wykorzystywania środków FRiOR przez te podmioty.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty