Wyrok SN z dnia 13 lipca 2022 r., sygn. II CSKP 1397/22

Ochrona posiadacza korzystającego z cudzej rzeczy bez tytułu prawnego nie może iść tak daleko, by trwale pozbawić właściciela wynikającego z własności prawa odzyskania władztwa nad swoją nieruchomością. Ochrona polegająca na wyznaczeniu terminu zwrotu nieruchomości z uwzględnieniem możliwości zebrania zbiorów należycie wyważa prawa i interesy obydwu stron.

Sąd Najwyższy w składzie: 

SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący) ‎

SSN Władysław Pawlak ‎

SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca) 

w sprawie z powództwa Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa w W. ‎przeciwko M. spółce akcyjnej w M. ‎o wydanie nieruchomości, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 lipca 2022 r., ‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu ‎z dnia 22 lipca 2021 r., sygn. akt I ACa 1397/22, 

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 5 400 (pięć tysięcy czterysta) zł tytułem kosztów postępowania kasacyjnego. 

Uzasadnienie

Powód - Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa w W. pozwem z 6 kwietnia 2018 r. wniósł o nakazania pozwanemu – M. S.A. w M. opróżnienia, opuszczenia wraz ze wszystkimi rzeczami i inwentarzem żywym oraz wydania powodowi szczegółowo określonych nieruchomości o łącznej powierzchni 2 541,6839 ha.

Sąd Okręgowy w Świdnicy wyrokiem z 27 lipca 2018 r. uwzględnił powództwo w całości. Orzeczenie to Sąd Apelacyjny we Wrocławiu uchylił wyrokiem z 7 marca 2019 r., wydanym na skutek apelacji pozwanego, i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu w Świdnicy do ponownego rozpoznania, zalecając uzupełnienie postępowania dowodowego i rozważenie zarzutów pozwanego, domagającego się udzielenia mu ochrony przewidzianej w art. 5 k.c., ewentualnie zastosowania art. 320 k.p.c.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Okręgowy w Świdnicy, wyrokiem ‎z 24 lutego 2021 r., ponownie uwzględnił powództwo w całości. Ustalił, że 31 marca 1995 r. Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa (będąca poprzednikiem prawnym powoda) i poprzednik prawny pozwanego – S. Sp. z o. o. w S. podpisały umowę dzierżawy nieruchomości rolnych. Jej przedmiotem były liczne nieruchomości położone w Województwie [...], o łącznej powierzchni 3 382,5158 ha. Umowa została zawarta na 20 lat z mocą obowiązującą od 1 października 1994 r. Zamieszczone w niej zostało postanowienie, że w wypadku wystąpienia przez jedną ze stron, przed upływem okresu obowiązywania umowy dzierżawy, ‎z wnioskiem o jej przedłużenie i po uzgodnieniu przez strony jej istotnych postanowień, umowa zostanie przedłużona na dalsze 10 lat. W trakcie obowiązywania umowy strony wielokrotnie ją aneksowały, dokonując w tej formie przekwalifikowania użytków rolnych, zmian w powierzchni dzierżawionych gruntów, odnotowania podziałów geodezyjnych i sprzedaży niektórych nieruchomości. ‎W 2002 r., aneksem nr 7/2002 ustalony został również jednolity tekst umowy.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się