09.03.2022 Obrót gospodarczy

Wyrok SN z dnia 9 marca 2022 r., sygn. I NSNc 81/21

Z ustanowionego w przepisie art. 378 § 1 k.p.c. obowiązku rozpoznania sprawy w granicach apelacji nie wynika konieczność osobnego omówienia przez sąd w uzasadnieniu wyroku każdego argumentu apelacji. Za wystarczające uznaje się bowiem odniesienie się do sformułowanych w apelacji zarzutów i wniosków w sposób wskazujący na to, że zostały one przez sąd drugiej instancji w całości rozważone przed wydaniem orzeczenia.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marek Dobrowolski (przewodniczący, sprawozdawca) ‎

SSN Paweł Księżak ‎

Grzegorz Swaczyna (ławnik Sądu Najwyższego)

w sprawie z powództwa K. K. przeciwko I. Ł. i K. Ł. o ustalenie nieważności umowy sprzedaży, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 9 marca 2022 r. skargi nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego od wyroku Sądu Apelacyjnego w […] z 28 grudnia 2017 r., sygn. akt I ACa […],

1. oddala skargę nadzwyczajną;

2. znosi wzajemnie koszty postępowania wywołanego wniesioną skargą nadzwyczajną.

Uzasadnienie

Prokurator Generalny (dalej: skarżący), na podstawie art. 89 § 1 w zw. z art. 115 § 1 i 1a ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (t.j. Dz.U. 2019, poz. 825 z późn. zm., dalej: u.SN), skargą nadzwyczajną z 17 marca 2020 r. zaskarżył w całości prawomocny wyrok Sądu Apelacyjnego w (…) Wydział I Cywilny z 28 grudnia 2017 r., I ACa (…), z uwagi na konieczność zapewnienia zgodności orzeczenia z zasadą sprawiedliwości proceduralnej będącej elementem prawa do właściwego ukształtowania procedury przed sądem (art. 2 i art. 45 ust. 1 Konstytucji RP) oraz ochrony prawa dziedziczenia (art. 64 Konstytucji RP). Na zasadzie art. 89 § 1 pkt 1 i 2 u.SN zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił:

1) rażące naruszenie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 83 § 1 i art. 908 § 1-3 k.c. poprzez ich błędne zastosowanie i przyjęcie, że apelacja jest pozbawiona uzasadnionych podstaw i w konsekwencji oddalenie jej, gdyż powód nie wykazał, że umowa sprzedaży nieruchomości była umową pozorną i w istocie stanowiła umowę dożywocia, podczas gdy Sąd nie przeprowadził rzetelnego postępowania dowodowego, by zweryfikować podnoszone w apelacji zarzuty co do pozorności zawartej umowy sprzedaży spornej nieruchomości;

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty