Wyrok SN z dnia 2 marca 2022 r., sygn. II CSKP 570/22
W sytuacji, gdy stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej odmawiającej przyznania prawa własności czasowej może wpłynąć na prawną możliwość nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości przez innego podmiotu, istnieje konieczność sądowego ustalenia nieistnienia tego prawa, aby umożliwić ponowne rozpatrzenie roszczeń w postępowaniu administracyjnym, z uwzględnieniem ochrony praw osób trzecich przewidzianej w przepisach prawa.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)
SSN Władysław Pawlak (sprawozdawca)
SSN Agnieszka Piotrowska
w sprawie z powództwa S. R. W. przeciwko I. w W. o ustalenie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 2 marca 2022 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 16 września 2019 r., sygn. akt I ACa (...),
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (…) do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 21 lipca 2017 r. Sąd Okręgowy w W. ustalił, że pozwany I. w W. nie nabył na podstawie art. 64 ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (dalej: „ustawa z dnia 25 lipca 1985 r.”) prawa użytkowania wieczystego działki ewidencyjnej nr 57/1 z obrębu (…) o powierzchni 275 m², położonej w W. przy ul. C., stanowiącej część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (…).
Sąd pierwszej instancji ustalił m.in., że poprzedniczka prawna powoda S. R. W. – A. W. - była współwłaścicielką nieruchomości położonej w W. przy ul. P., o powierzchni 24a 49 m² i w dniu 31 stycznia 1949 r. złożyła wniosek o przyznanie jej prawa własności czasowej przedmiotowej nieruchomości na podstawie art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. W. (Dz. U. Nr 50, poz. 279: dalej: „dekret (…)”). Orzeczeniem z dnia 20 maja 1950 r. Prezydent m. W. odmówił jej przyznania prawa własności czasowej, powołując się na plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym nieruchomość ta została przeznaczona na zabudowę frontową, pięciokondygnacyjną, mieszkalną. Na skutek odwołania decyzją z dnia 17 kwietnia 1951 r. Minister Gospodarki Komunalnej utrzymał w mocy powyższe orzeczenie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
