Postanowienie SN z dnia 9 lutego 2022 r., sygn. II USK 465/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło
w sprawie z odwołania K. B.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O.
z udziałem M. […] Sp. z o.o. Sp. k. w O.
o ustalenie podlegania obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu jako pracownik,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 9 lutego 2022 r.,
skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 16 grudnia 2020 r., sygn. akt III AUa […],
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w O. na rzecz odwołującej się K. B. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w (…) wyrokiem z dnia 16 grudnia 2020 r. zmienił wyrok Sądu Okręgowego w O. z dnia 26 listopada 2019 r. oraz poprzedzającą go decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w O. z dnia 9 lipca 2019 r. i ustalił, że odwołująca się K. B. od 1 października 2018 r. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym jako pracownik M. sp. z o.o. sp.k. w O.
W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej organ rentowy w podstawach skargi podniósł zarzut naruszenia: 1) art. 22 § 1 k.p., przez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że ubezpieczona świadczyła pracę w reżimie pracowniczym mimo tego, iż pomiędzy nią a pracodawcą nie było podporządkowania co do czasu, miejsca i sposobu wykonywania pracy, zaś czynności, które wykonywała, odbywały się w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, na podstawie umowy o świadczenie usług prawnych;2) art. 300 k.p. w związku z art. 83 § 1 k.c., przez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że umowa o pracę zawarta między ubezpieczoną a płatnikiem składek nie była zawarta dla pozoru, mimo tego iż odwołująca się faktycznie nie realizowała zatrudnienia wynikającego ze stosunku pracy, zaś umowa o pracę miała jedynie na celu uzyskanie znacząco wyższych świadczeń z ubezpieczenia społecznego niż gwarantowało prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej; 3) art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2020 r., poz. 266 ze zm.), przez błędne przyjęcie, że ubezpieczona podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym od 1 października 2018 r. z tytułu umowy o pracę u płatnika składek M. Sp. z o.o. sp.k w O.; 4) art. 382 k.p.c. w związku z art. 328 § 2 k.p.c. w związku z art. 391 § 1 k.p.c., polegające na bezpodstawnym pominięciu dowodów wskazujących na brak podporządkowania ubezpieczonej pracodawcy co do czasu, miejsca i sposobu wykonywania pracy, w konsekwencji stwierdzeniu, że ubezpieczona wykonywała pracę w reżimie pracowniczym, które to uchybienie miało przesądzający wpływ na wynik sprawy, ponieważ skutkowało bezpodstawnym przyjęciem o podleganiu obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
