Wyrok SN z dnia 1 marca 2022 r., sygn. I KK 120/20
Sygn. akt I KK 120/20
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jarosław Matras (przewodniczący)
SSN Piotr Mirek
SSN Andrzej Tomczyk (sprawozdawca)
Protokolant Klaudia Binienda
przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Jerzego Engelkinga,
w sprawie A. K.
skazanego z art. 155 k.k.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 1 marca 2022 r.
kasacji wniesionej przez obrońcę
od wyroku Sądu Okręgowego w O.
z dnia 29 stycznia 2020 r., sygn. akt VII Ka (…),
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w O.
z dnia 30 września 2019 r., sygn. akt II K (…),
1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w O. do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym;
2. zarządza zwrot oskarżonemu kwoty 450 (czterysta pięćdziesiąt ) zł wniesionej opłaty od kasacji.
UZASADNIENIE
A.K. został oskarżony o to, że
w dniu 08 grudnia 2017 roku w O. przy ul. G., uderzył pięścią
w twarz R. K., nieumyślnie powodując tym samym jego upadek na asfaltowe podłoże, w wyniku czego doznał on obrażeń czaszkowo-mózgowych
w postaci złamania łuski kości politycznej schodzącego do otworu wielkie, krwiaka podtwardówkowego i podpajęczynówkowego, ogniska stłuczenia tkanki mózgowej
w biegunach płatów czołowych, ognisk krwotocznych w moście oraz obrzęku mózgu, które stanowiły ciężkie obrażenia ciała w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, w następstwie której nastąpiła śmierć R.K. w dniu 20 grudnia 2017 roku,
tj. o czyn z art. 155 k.k.
Sąd Rejonowy w O. wyrokiem z dnia 30 września 2019 r., sygn. akt
II K (…), oskarżonego A. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. 155 k.k. wymierzył mu karę roku pozbawienia wolności, a na podstawie art. 46 § 2 k.k. orzekł od oskarżonego na rzecz S. K. nawiązkę kwocie 10.000 zł.
Apelację od tego wyroku wniosła obrońca oskarżonego. Zaskarżając go
w całości zarzuciła:
<<1.błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku, mających wpływ na treść orzeczenia:
-polegający na przyjęciu, iż oskarżony A. K. uderzył pokrzywdzonego pięścią w twarz, pomimo, iż biegły sądowy P. E. oraz A. Ż. nie stwierdzili miejscowych ognisk obrzęku lub wynaczynień krwi, które mogły być następstwem urazu zadanego narzędziem tępym o niewielkiej powierzchni z niewielką siłą, np. pięścią k. 296 akt sprawy, str. 18 opinii sądowo-lekarskiej z 20.10.2018 r., a ocena zebranego materiału, tj. wyników badania sekcyjnego, dokumentacji medycznej pokrzywdzonego oraz wyników badań obrazowych - TK głowy nie ujawniła obecności zmian pourazowych takich jakich należałoby oczekiwać w przypadku uderzenia pięścią w twarz, (k. 297 akt sprawy), zatem bardziej prawdopodobne przyjąć należy, że do upadku R. K. w dniu 8 grudnia 2017 r., skutkującego powstaniem u niego śmiertelnych obrażeń czaszki i mózgu doszło w następstwie pchnięcia w inną okolicę ciała,
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
