Postanowienie SN z dnia 19 stycznia 2022 r., sygn. III PSK 81/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło
w sprawie z powództwa D. W.
przeciwko U. […] w Z.
o wynagrodzenie, ewentualnie odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 stycznia 2022 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Z.
z dnia 10 marca 2020 r., sygn. akt IV Pa […],
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Z. wyrokiem z dnia 10 marca 2020 r. oddalił apelację pozwanej U. […] w Z. od wyroku Sądu Rejonowego w Z. z dnia 30 września 2019 r., zasądzającego od strony pozwanej na rzecz powoda D. W. kwotę 26.922 zł tytułem wynagrodzenia za skrócony okres wypowiedzenia łączącej strony umowy o pracę.
W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej pozwana, zaskarżając wyrok Sądu drugiej instancji w całości, podniosła zarzut naruszenia prawa materialnego: 1) art. 128 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (jednolity tekst: Dz.U. z 2017 r., poz. 2183), przez błędną jego wykładnię polegająca na uznaniu, że w odniesieniu do nauczycieli akademickich uregulowania dotyczące ustania stosunku pracy zawarte w Kodeksie pracy znajdują zastosowanie w ograniczonym zakresie, podczas gdy przepis ten wprost przewiduje stosowanie przepisów Kodeksu pracy do rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy i nie została zawarta w nim przesłanka stosowania owych przepisów wyłącznie do „spraw nieuregulowanych”, co oznacza, że do nauczycieli akademickich zatrudnionych na podstawie umowy o pracę stosuje się w całej rozciągłości przepisy Kodeksu pracy o rozwiązaniu umowy o pracę; 2) art. 36 § 1 k.p., przez jego niezastosowanie, a w konsekwencji przyjęcie, że okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej z nauczycielem akademickim nie może być jednostronnie skracany przez pracodawcę przy zaistnieniu wskazanych w art. 36 § 1 k.p. przesłanek; 3) art. 30 § 2 k.p., przez jego niezastosowanie, a w konsekwencji uznanie, że rozwiązanie stosunku pracy za wypowiedzeniem nie musi przypadać w ostatnim dniu miesiąca; 4) art. 49 k.p., przez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że skoro do rozwiązania stosunku pracy nie doszło w dniu 17 lutego 2019 r., to pracownikowi przysługuje na podstawie art. 49 k.p. wynagrodzenie za okres do 30 września 2019 r., podczas gdy w przypadku zastosowania dłuższego okresu wypowiedzenia niż wymagany przepis art. 49 k.p. nie znajduje zastosowania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
