Postanowienie SN z dnia 13 stycznia 2022 r., sygn. II USK 386/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Staryk
w sprawie z wniosku M. W.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G.
o prawo do renty socjalnej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 13 stycznia 2022 r.,
skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 23 września 2020 r., sygn. akt III AUa (…),
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. nie obciąża wnioskodawcy kosztami pełnomocnika organu rentowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
W wyroku z dnia 23 września 2020 r., sygn. akt III AUa (…), Sąd Apelacyjny w (…) – w sprawie z odwołania M.W. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G. – oddalił apelację ubezpieczonego od wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. z dnia 11 czerwca 2019 r., sygn. akt VII U (…), w którym Sąd Okręgowy oddalił odwołanie M.W. od decyzji organu rentowego z dnia 31 sierpnia 2017 r., w której organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do renty socjalnej, po ustaleniu, że odwołujący się nie jest całkowicie niezdolny do pracy.
Powyższy wyrok Sądu Apelacyjnego wnioskodawca zaskarżył skargą kasacyjną. W uzasadnieniu wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania wskazano, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Przywołane w treści niniejszej skargi zarzuty wskazują na wydanie oczywiście nieprawidłowego orzeczenia. Niewątpliwie wskazane w skardze uchybienia doprowadziły do uznania, że wnioskodawca nie jest osobą całkowicie niezdolną do pracy, podczas gdy sprawa nie została dostatecznie wyjaśniona. Wskazane naruszenia widoczne są na pierwszy rzut oka i polegają na naruszeniu podstawowych przepisów kodeksu postępowania cywilnego tj. art. 382 k.p.c. w zw. z art. 285 § 2 k.p.c. i art. 382 k.p.c. w zw. z art. 286 k.p.c., czyli przepisów dotyczących sporządzania opinii przez biegłych. W ocenie autorki skargi w postępowaniu apelacyjnym doszło do uchybienia procesowego, polegającego na nieodniesieniu się przez Sąd Apelacyjny do zarzutów podniesionych przez wnioskodawcę do opinii biegłego, czemu dał wyraz Sąd Apelacyjny przez brak zobowiązania biegłego do sporządzenia opinii uzupełniającej, a także brak wezwania biegłego na rozprawę. Skarżący został pozbawiony prawa zadawania pytań biegłemu w zakresie zastrzeżeń co do wydanej w sprawie opinii. Ponadto Sąd drugiej instancji pominął kwestię związaną z koniecznością wydania w niniejszej sprawie łącznej opinii biegłych, z uwagi na różnorodność schorzeń wnioskodawcy. Co prawda, Sąd Apelacyjny powołał w niniejszej sprawie biegłego z zakresu medycyny pracy, zasadne i konieczne było jednak także wydanie opinii łącznej tego biegłego z biegłymi z zakresu neurologii, okulistyki, ortopedii i psychiatrii. Dopiero opinia łączna dałaby Sądowi całościowy obraz stanu zdrowia wnioskodawcy i dałaby odpowiedź na pytanie, czy wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
