Postanowienie SN z dnia 18 sierpnia 2021 r., sygn. II PSK 129/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak
w sprawie z powództwa P. G.
przeciwko U. […] spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W.
o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 18 sierpnia 2021 r.,
skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 30 stycznia 2020 r., sygn. akt XXI Pa […],
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.350 zł (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z dnia 30 stycznia 2020 r. oddalił apelację pozwanej U. […] Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. od wyroku Sądu Rejonowego w W. z dnia 1 lipca 2019 r., którym zasądzono od pozwanej na rzecz powoda P. G. kwotę 30.921,62 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 czerwca 2017 r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.
W motywach orzeczenia Sąd Okręgowy wskazał, że powód zatrudniony był u pozwanej od dnia 24 kwietnia 2015 r. do dnia 16 lipca 2017 r., początkowo na podstawie umowy na okres próbny, a później na podstawie umowy o pracę na czas określony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierownika operacyjnego - kanału nowoczesnego. W pozwanej Spółce funkcjonował system E., który ewidencjonował czynności wykonywane przez pracowników. Dzięki temu systemowi pozwana na bieżąco mogła kontrolować pracę powoda, w tym jego służbowe wyjazdy. Według Sądu Okręgowego materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie pozostawia wątpliwości co do tego, że powód nie był w stanie wykonać powierzonych mu zadań w czasie normatywnych godzin pracy. Sposób organizacji pracy zakładał z góry, że praca w godzinach nadliczbowych będzie miała miejsce. Przekraczanie normatywnego czasu pracy w przypadku powoda było nagminne i odbywało się za wiedzą i przy akceptacji jego przełożonych. Nie wynikało to z niskiej wydajności pracy powoda, lecz było konsekwencją nadmiernego obciążania pracownika zadaniami, których realizacja odbywała się w odległych od siebie rejonach (północ Polski). Dane z systemu E. wskazywały, że powód pracuje w wyższym wymiarze czasu pracy niż 8 godzin dziennie, a zatem jego przełożeni zdawali sobie sprawę z jego faktycznego czasu pracy. Nie sprzeciwiano się pracy powoda w zakresie przekraczającym 8 godzin dziennie, a wręcz wymagano pracy w wyższym wymiarze. Powód pracował w godzinach nadliczbowych na polecenie (wyrażone w sposobie i ilości powierzenia obowiązków) i za wiedzą oraz aprobatą pracodawcy. Ponadto nie pracował na stanowisku kierowniczym w rozumieniu art. 151 § 1 k.p., ale nawet przyjmując, że pracował on na stanowisku kierowniczym w rozumieniu tego przepisu roszczenie powoda zasługiwało na uwzględnienie, gdyż organizacja pracy w pozwanej Spółce permanentnie wymuszała pracę w godzinach nadliczbowych pracowników na stanowiskach funkcyjnych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
