Uchwała SN z dnia 22 czerwca 2021 r., sygn. II DIZ 9/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Tomasz Przesławski (przewodniczący)
‎SSN Jan Majchrowski (sprawozdawca)
‎SSN Piotr Sławomir Niedzielak

Protokolant Anna Rusak

przy udziale prokuratora Stanisława Wieśniakowskiego z Prokuratury Regionalnej
‎w W.

w sprawie sędziego Sądu Okręgowego w J. D. S.

po rozpoznaniu w Izbie Dyscyplinarnej

na posiedzeniu w dniu 22 czerwca 2021 roku

zażalenia prokuratora

od uchwały Sądu Dyscyplinarnego przy Sądzie Apelacyjnym w (…) z dnia 17 grudnia 2019 roku, sygn. akt ASDo (…) w przedmiocie niewyrażenia zgody na pociągnięcie sędziego D. S. do odpowiedzialności karnej za czyn
‎z art. 173 § 1 kk w zw. z art. 173 § 2 kk

postanowił

1. na podstawie art. 437 § 1 kpk w zw. z art. 110 § 2a w zw. z art. 128 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku Prawo o ustroju sądów powszechnych utrzymać w mocy zaskarżoną uchwałę;

2. na podstawie art. 133 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku Prawo o ustroju sądów powszechnych kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Pismem procesowym datowanym na dzień 3 grudnia 2019 roku, Prokurator Rejonowy w B. wniósł o podjęcie uchwały zezwalającej na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego Sądu Okręgowego w J. D. S., któremu zamierzano postawić zarzut tego, że w dniu 17 listopada 2018 roku, około godziny 14:30 w B. na skrzyżowaniu ul. Z. i M., prowadząc samochód marki R. (…) nr rej. (...), nieumyślnie spowodował katastrofę w ruchu lądowym zagrażającą zdrowiu osób podróżujących pojazdem typu bus marki M. (…) o nr rej. (…) w ten sposób, że nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa ruchu drogowego i w obrębie skrzyżowania dróg (…)2 i (…)4, wykonując manewr skrętu w lewo, mimo znaku A-7 nakazującego ustąpienie pierwszeństwa przejazdu, nie zachowując szczególnej ostrożności i nienależycie obserwując przedpole jazdy, wyjechał z drogi podporządkowanej uderzył przodem kierowanego pojazdu w lewy bok poruszającego się drogą z pierwszeństwem przejazdu pojazdu typu bus marki M.(…) o nr rej. (…), kierowanym przez A. N., który w wyniku zderzenia przewrócił się na prawy bok, wskutek czego pasażerowie busa M. (…) doznali obrażeń ciała: B. B. w postaci stłuczenia twarzy i nosa, a powyższe obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała i roztrój zdrowia określony w art. 157 § 2 kk; Ż. S. w postaci stłuczenia głowy, szyi i klatki piersiowej, a powyższe obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała i rozstrój zdrowia określony w art. 157 § 2 kk; W. R. doznał otarcia naskórka i stłuczenia skóry okolicy luku brwiowego lewego, a powyższe obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała i rozstrój zdrowia określony w art. 157 § 2 kk; R. P. doznał stłuczenia klatki piersiowej i podudzia lewego z raną, a powyższe obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała i rozstrój zdrowia określony w art. 157 § 2 kk; A. Z. doznała powierzchownego urazu nosa i kręgosłupa szyjnego, a powyższe obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała i rozstrój zdrowia określony w art. 157 § 2 kk; W. R. doznała skręcenia odcinka szyjnego kręgosłupa i licznych potłuczeń, a powyższe obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała i rozstrój zdrowia określony w art. 157 § 2 kk; M. M. doznała drobnych, punktowych ran twarzy i kończyn, a powyższe obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała i rozstrój zdrowia określony w art. 157 § 2 kk; K. M. doznał drobnych, punktowych ran na twarzy i palców rąk, a powyższe obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała i rozstrój zdrowia określony w art. 157 § 2 kk; M. B. doznała złamania obojczyka prawego z nieznacznym przemieszczeniem kątowym, a powyższe obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała i rozstrój zdrowia określony w art. 157 § 1 kk; Z. C. doznała małej rany nad łukiem brwiowym lewym, otarcia naskórka okolicy czołowej lewej, sińca okolicy skroniowej lewej, krwiaka okularowego oka lewego, skręcenie kręgosłupa szyjnego, a powyższe obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała i rozstrój zdrowia określony w art. 157 § 2 kk; L. C. doznał stłuczenia barku i ramienia prawego oraz zasinień i stłuczeń twarzy, a powyższe obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała ‎i rozstrój zdrowia określony w art. 157 § 2 kk; E. C. doznała stłuczenia klatki piersiowej, a powyższe obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała i rozstrój zdrowia określony w art. 157 § 2 kk; J. G. doznała ogólnych potłuczeń i zasinień na ciele, a powyższe obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała i rozstrój zdrowia określony w art. 157 § 2 kk; zaś pozostali pasażerowie w osobach M. K. , S. O. , M. C. i w/w kierujący, nie doznali obrażeń ciała w rozumieniu art. 157 § 1 lub 2 kk czy art. 156 § 1 kk, czym działał na szkodę wyżej wymienionych osób, tj. o przestępstwo z art. 173 § 1 kk w zw. z art. 173 § 2 kk. W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że z opinii z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych wynikało, że to sędzia D. S. spowodował przedmiotowy wypadek drogowy, w którym prowadzony przez niego samochód osobowy uderzył w busa przewożącego pasażerów, a następnie bus ten przewrócił się. Bezpośrednią i jedyną przyczyną zdarzenia było nieustąpienie pierwszeństwa przejazdu busowi, zaś przekroczenie prędkości przez kierującego busem nie miało związku przyczynowego z zaistnieniem wypadku, albowiem nawet gdyby kierujący busem poruszał się z prędkością dopuszczalną, do zderzenia by doszło. Przekroczenie prędkości przez kierującego busem mogło mieć wpływ na skutki zdarzenia (przekroczył on dopuszczalną prędkość o 32 km/h). Nadto bus w chwili wypadku był niesprawny (zakwestionowano rozmiar jednej opony, jak również wskazaną w dowodzie rejestracyjnym dopuszczalną masę całkowitą – pojazd był przerabiany do przewozu osób z samochodu dostawczego). Obrażenia pasażerów busa ustalone zostały na podstawie opinii biegłych. Wnioskodawca podniósł, że w sprawie wypełnione zostały znamiona przestępstwa z art. 173 § 1 kk w zw. z art. 173 § 2 kk, w tym wystąpiło realne zagrożenie zdrowia wielu osób – podróżujących busem. Czyn ten cechował się stopniem społecznej szkodliwości wyższym niż znikomy, bowiem poza zagrożeniem zdrowia siedemnastu osób, trzynaście z nich doznało obrażeń ciała, nadto sędzia D. S. wjechał na skrzyżowanie bez zatrzymania, czy zwolnienia, nie zachował szczególnej ostrożności. W ocenie wnioskodawcy zebrany materiał dowodowy wskazywał, że w sprawie zachodziło dostatecznie uzasadnione podejrzenie wypełnienia przez sędziego D. S. znamion występku nieumyślnego z art. 173 § 1 kk w zw. z art. 173 § 2 kk.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się