Postanowienie SN z dnia 22 czerwca 2021 r., sygn. II USK 201/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak
w sprawie z wniosku P.M.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych […] Oddziałowi w W.
z udziałem E. S.A. z siedzibą w W.
o przeniesienie odpowiedzialności za składki,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 22 czerwca 2021 r.,
skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 29 października 2019 r., sygn. akt III AU (…),
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. oddala wniosek organu rentowego o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w (…) wyrokiem z dnia 29 października 2019 r. oddalił apelację odwołującego się P. M. oraz zainteresowanej E. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 19 września 2017 r., którym oddalono odwołania odwołującego się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych […] Oddział w W. z dnia 30 marca 2006 r. oraz z dnia 15 maja 2006 r., ustalających odpowiedzialność odwołującego się P.M. za zobowiązania „A.” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w okresie od października 2001 r. do listopada 2002 r. w łącznej kwocie 251.833,10 zł wraz z odsetkami w wysokości 144.660,20 zł.
W uzasadnieniu wyroku Sąd Apelacyjny wskazał, że w okresie pełnienia przez odwołującego się funkcji prezesa zarządu spółki od dnia 29 października 2001 r. do dnia 27 listopada 2002 r. powstały zaległości składkowe, a wyegzekwowanie istniejącego zobowiązania okazało się niemożliwe. Do momentu objęcia tej funkcji oraz w trakcie jej pełnienia odwołujący się był zatrudniony w spółce E.S.A. na stanowisku kontrolera finansowego i z racji zajmowanego stanowiska posiadał wiedzę o kondycji finansowej „A.”, co wynika wprost z oświadczeń samego odwołującego się składanych w toku procesu. W oświadczeniach tych wskazywał on, że sytuacja spółki w momencie obejmowania przez niego funkcji w zarządzie była katastrofalna, zaś on sam zgodził się objąć funkcję prezesa zarządu z uwagi na zależność pracowniczą od E. S.A. Z opinii biegłego wynikało, że sytuacja finansowa spółki „A.” była zła już w 2000 r. i stale się pogarszała. Według biegłego w 2000 r. wskaźnik płynności gotówkowej spółki wyniósł - 0,17634, a w 2001 r. nastąpił spadek do poziomu - 0,07435. To oznacza, że już w 2000 r. spółka traciła płynność finansową, a wobec tego przesłanki do zgłoszenia wniosku o upadłość zaistniały przed 2 marca 2002 r. A zatem odwołujący się jako członek zarządu podejmując decyzje o dalszym prowadzeniu działalności powinien być świadomy jej konsekwencji. Sąd Apelacyjny podkreślił, że wniosek o ogłoszenie upadłości z dnia 4 marca 2002 r. został zwrócony z uwagi na braki formalne, a ponowny wniosek z dnia 24 kwietnia 2002 r. został oddalony ze względu na brak wystarczających środków na pokrycie kosztów egzekucyjnych. W ocenie Sądu Apelacyjnego, jeżeli trudności z regulowaniem należności narastały od września 2001 r., to prezes zarządu mógł i powinien był niezwłocznie podjąć odpowiednie prawem przewidziane środki, a brak działań odwołującego się w tej kwestii, niejako bierność, spowodował, iż jako członek zarządu pełniący tę funkcję w spornym okresie odpowiada za zaległości składkowe zgodnie z art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
