Postanowienie SN z dnia 17 czerwca 2021 r., sygn. II USK 234/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Prusinowski
w sprawie z wniosku M.K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych […] Oddziałowi w W.
o emeryturę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 17 czerwca 2021 r.,
skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 11 lutego 2020 r., sygn. akt III AUa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 11 lutego 2020 r. Sąd Apelacyjny w (…) oddalił apelację M. K. od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 25 marca 2019 r., którym oddalono odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych […] Oddział w W. z dnia 25 sierpnia 2015 r., w przedmiocie odmowy przyznania mu prawa do wcześniejszej emerytury, przyznania dodatku z tytułu pracy w szkodliwych warunkach oraz przeliczenia wysokości emerytury z zastosowaniem art. 52 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
W ocenie Sądu Apelacyjnego analiza materiału dowodowego sprawy, połączona z zakresem zaskarżonej decyzji organu rentowego z dnia 25 sierpnia 2015 r. nie dała podstaw do skutecznego postawienia zarzutów procesowych, to jest naruszenia art. 233 § 1 k.p.c., a także art. 278 k.p.c. w kontekście wniosków, jakie wyciągnął Sąd Okręgowy z dowodu z opinii biegłego ds. BHP. Wbrew zarzutom apelacji, to nie na podstawie opinii biegłego Sąd Okręgowy rozstrzygał o prawie odwołującego się do emerytury, ale na podstawie całego materiału dowodowego (dokumentów i wyjaśnień odwołującego się) zaoferowanego w toku postępowania. Sąd Apelacyjny nie zgodził się z zarzutem, że opinia biegłego jest niejasna, powierzchowna i niepełna, albowiem została ona poprzedzona zebraniem wszystkich możliwych dokumentów w sprawie, odniósł się również do zarzutów formułowanych wobec tej opinii. Odnośnie zarzutów zawartych w uzasadnieniu apelacji, nie zaś w jej petitum, a wskazujących na ewentualne prawo odwołującego się do tzw. rekompensaty z ustawy o emeryturach pomostowych, Sąd Apelacyjny zauważył, że tego rodzaju żądanie nie zostało wcześniej wyartykułowane w żadnym z pism procesowych, choć błędnie i niepotrzebnie omówione w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Precyzując zarzuty wobec decyzji organu rentowego, na żądanie Sądu Okręgowego, w piśmie procesowym z dnia 6 marca 2017 r., a następnie z dnia 11 maja 2017 r., pełnomocnik odwołującego się wnosił o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie mu prawa do wcześniejszej emerytury oraz rekompensaty w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Tego rodzaju rekompensaty nie są przewidziane w ustawie emerytalnej. Sąd Apelacyjny podniósł również, że wzmiankowana w uzasadnieniu apelacji rekompensata, uregulowana w ustawie z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych dotyczy wyłącznie pracowników urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., a odwołujący się urodził się w dniu 22 lipca 1945 r. Nadto odwołujący się nie spełnił podstawowego warunku, jakim jest praca w szczególnych warunkach lub w szczególnych charakterze w wymiarze 15 lat, zaś zasady współżycia społecznego nie mają zastosowania w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
