Postanowienie SN z dnia 10 czerwca 2021 r., sygn. III USK 118/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło
w sprawie z odwołania D. H. i T. Sp. z o.o w R.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R.
o podleganie ubezpieczeniom społecznym i ustalenie wysokości podstawy wymiaru składek,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 10 czerwca 2021 r.,
na skutek skarg kasacyjnych odwołujących się D. H. i T. Sp. z o.o w R.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 12 grudnia 2019 r., sygn. akt III AUa (…),
1. odmawia przyjęcia skarg kasacyjnych do rozpoznania;
2. zasądza od każdego z odwołujących się na rzecz organu rentowego kwoty po 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w (…) wyrokiem z dnia 12 grudnia 2019 r. oddalił apelacje odwołujących się: D.H. i „T.” sp. z o.o. w R. od wyroku Sądu Okręgowego w R. z dnia 6 kwietnia 2018 r., oddalającego ich odwołania od trzech decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w O. z dnia 10 sierpnia 2017 r., mocą których stwierdzono, że D.H. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym jako pracownik płatnika składek - T. sp. z o.o. w R. od 20 maja 2006 r. i ustalono dla D. H. podstawę wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe oraz ubezpieczenie zdrowotne za okres od maja 2006 r. do lutego 2017 r. wynoszącą 0 zł, a także ustalono dla płatnika składek T. sp. z o.o. w R. kwotę należnych składek na Fundusz Pracy i na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od maja 2006 r. do lutego 2017 r.
Od powyższego orzeczenia skargi kasacyjne wywiedli odwołujący się D. N. i T. sp. z o.o. w R. Zaskarżając wyrok Sądu drugiej instancji w całości, podnieśli zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego: art. 6 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 oraz art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 i art 13 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm., dalej jako ustawa systemowa) w związku z art. 2 oraz 22 k.p., przez ich błędną wykładnię, polegającą na uznaniu, że z chwilą nabycia wszystkich udziałów w spółce z o.o. nie jest dopuszczalne nawiązanie stosunku pracy między tą spółką a jej jedynym wspólnikiem, nie będąc jednocześnie członkiem jednoosobowego zarządu tejże spółki, z uwagi na brak elementu podporządkowania spowodowany skupieniem w jednym podmiocie statusu właściciela i pracownika wykonującego pracę, a co za tym idzie - osoba taka nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu, podczas gdy prawidłowa wykładnia tych przepisów prowadzi do wniosku, że osoba, która wykonuje pracę na rzecz spółki z o.o., w której jest jedynym wspólnikiem, w warunkach określonych w art. 22 k.p. podlega wskazanym ubezpieczeniom.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
