Postanowienie SN z dnia 25 maja 2021 r., sygn. II USK 307/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło
w sprawie z wniosku H. Spółki z o.o. z siedzibą w B.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.
z udziałem zainteresowanego P. D.
o wymiar składek,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 25 maja 2021 r.,
skargi kasacyjnej wnioskodawcy H. Spółka z o.o. z siedzibą w B. od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 21 maja 2020 r., sygn. akt III AUa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w (…) wyrokiem z dnia 21 maja 2020 r. oddalił apelację H. sp. z o.o. w B. od wyroku Sądu Okręgowego w B. z dnia 11 stycznia 2019 r., oddalającego odwołania spółki od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. z dnia 29 listopada 2017 r., którymi określono K. F., P. D., D.J., M. Ś., N.K., K.D. podstawę wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe oraz ubezpieczenie zdrowotne z tytułu zatrudnienia w odwołującej się spółce na podstawie umowy o pracę.
W skardze kasacyjnej odwołująca się spółka H. sp. z o.o. w B. zaskarżyła wyrok Sądu Apelacyjnego w części, w jakiej oddalono apelację w sprawie dotyczącej P.D. i w tym zakresie podniosła zarzuty naruszenia prawa materialnego: 1) art. 6 k.c. w związku z art. 232 k.p.c., przez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że w okolicznościach niniejszej sprawy ciężar dowodu, jakoby praca zainteresowanego P.D. na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych z H. Sp. z o.o. była wykonywana na rzecz H. Sp. z o.o., spoczywa na odwołującej się spółce H. Sp. z o.o., w sytuacji, gdy spółka H. Sp. z o.o. jest podmiotem trzecim w stosunku do tych umów oraz podmiotu te umowy zawierającego i w konsekwencji tego, nie ma żadnej realnej możliwości udowadniania, iż praca na podstawie tych umów była wykonywana na rzecz H. Sp. z o.o. a nie H. Sp. z o.o.; 2) art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, przez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że za pracownika można uznać osobę, która wykonuje pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy, w przypadku stwierdzenia jedynie potencjalnej możliwości wykonywania pracy na rzecz swojego pracodawcy, a nie faktycznego stwierdzenia wykonywania pracy na rzecz swojego pracodawcy; 3) art. 10 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przez jego niezastosowanie, polegające na braku kierowania się w stosunku do odwołującej się spółki zasadą zaufania do przedsiębiorcy, że działa on zgodnie z prawem, uczciwie i z poszanowaniem dobrych obyczajów, wobec doszukiwania się w postępowaniu odwołującej się spółki rzekomego niezgodnego z prawem procederu mającego na celu rzekome ukrycie nadgodzin swoich pracowników i unikania odprowadzania składek od zawartych przez nich umów cywilnoprawnych; a także zarzuty naruszenia przepisów postępowania: art. 231 k.p.c., przez uznanie za ustalone w stosunku do pozostałych ubezpieczonych, w tym do ubezpieczonego P. D., faktów ustalonych jedynie co do innych ubezpieczonych i tym samym zaniechanie indywidualnego rozpatrzenia spraw poszczególnych ubezpieczonych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
