Postanowienie SN z dnia 20 maja 2021 r., sygn. III USK 157/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Staryk
w sprawie z odwołania B. G.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.
o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 maja 2021 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 4 marca 2020 r., sygn. akt III AUa (…),
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. nie obciąża B.G. kosztami pełnomocnika organu rentowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
W wyroku z dnia 4 marca 2020 r., sygn. akt III AUa (…), Sąd Apelacyjny w (…) – w sprawie z odwołania B.G. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S. – oddalił apelację ubezpieczonego od wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w S. z dnia 13 września 2019 r., sygn. akt IV U (…), w którym Sąd Okręgowy oddalił odwołanie ubezpieczonego od decyzji organu rentowego z dnia 28 stycznia 2019 r., odmawiającej przyznania B.G. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.
Powyższy wyrok Sądu Apelacyjnego ubezpieczony zaskarżył skargą kasacyjną. W uzasadnieniu wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania wskazano, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. W ocenie autora skargi w niniejszej sprawie doszło do rażącego naruszenia prawa materialnego – art. 12 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Wskazano, że „Z utrwalonej już wykładni art. 21 ustawy o której mowa wyżej wynika, że wykluczona jest abstrakcyjna weryfikacja przesłanki całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, bez jej koniecznego odniesienia do rozmiaru i specyfiki prac wymaganych przy wykonywaniu zatrudnienia w wyuczonym lub wykonywanym zawodzie…”. W ocenie skarżącego wyrokujące w sprawie Sądy dopuściły się uchybienia proceduralnego polegającego na niewłaściwej ocenie materiału dowodowego. Wprawdzie opinie lekarskie jakie zostały wydane w niniejszej sprawie wskazują we wnioskach, iż skarżący jest zdolny do pracy, to jednak z treści tych opinii wynika, że cierpi on na szereg schorzeń, a także ograniczeń w zakresie rodzajów wykonywanej pracy skutkujących w jego ocenie niezdolnością do pracy. Sąd Apelacyjny nie dokonał analizy całości zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, gdyż nie dokonał oceny stanu zdrowia ubezpieczonego w odniesieniu do skutków podjęcia pracy w wyuczonym przez niego zawodzie tokarza. Sądy obydwu instancji dokonując ustaleń faktycznych oraz oceny, czy została spełniona przesłanka warunkująca nabycie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy oparły się jedynie na niekompletnych opiniach zespołu biegłych, bez przeprowadzenia pozostałych dowodów zawnioskowanych przez pełnomocnika ubezpieczonego. W tym stanie rzeczy zarzut naruszenia „ogólnej normy procesowej art. 382 k.p.c. jest usprawiedliwiony”, kiedy skarżący wykaże, że sąd drugiej instancji bezpodstawnie nie uzupełnił postępowania dowodowego, albo pominął część „zebranego materiału”, jeżeli przy tym uchybienia te mogły mieć wpływ na wynik sprawy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
