Postanowienie SN z dnia 30 kwietnia 2021 r., sygn. II CSK 540/20
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Monika Koba
w sprawie z powództwa A. K.
przeciwko G. G.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 kwietnia 2021 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanego
od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...)
z dnia 23 kwietnia 2020 r., sygn. akt I AGa (...),
1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2) zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2020 r. Sąd Apelacyjny w (...) oddalił apelację pozwanego G. G. od wyroku Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 2 grudnia 2019 r., zasądzającego od pozwanego na rzecz powoda A. K. kwotę 53.200 euro z odsetkami od dnia 6 września 2017 r., liczonymi według stopy procentowej przewidzianej prawem włoskim, na wypadek opóźnienia w zapłacie należności pieniężnej tytułem zwrotu ceny za zakupione u pozwanego drzewka owocowe, które były zakażone patogenami powodującymi ich masowe wymieranie.
Od wyroku Sądu drugiej instancji skargę kasacyjną złożył pozwany. We wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania powołał przesłanki z art. 398 § 1 pkt 1 i 4 k.p.c. Wskazał, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne wymagające rozstrzygnięcia: (1) na ile strona pozwana może zostać obciążona przeprowadzeniem kontrdowodu (co oznacza de facto przerzucenie na nią ciężaru dowodu, o którym stanowi art. 6 k.c.) co do okoliczności, która przez stronę powodową nie została udowodniona, a jedynie uprawdopodobniona; (2) na ile treści zawarte w paszporcie rośliny, wydawanym przez upoważnione do tego podmioty, pod nadzorem właściwego organu, którego warunki wydawania są regulowane w art. 2 pkt 25 ustawy dnia 13 lutego 2020 r. o ochronie roślin przed agrofagami (Dz.U. z 2020, poz. 424 - dalej: „ ustawa z dnia 13 lutego 2020 r.”), wcześniej przed dniem 14 marca 2020 r., w art. 2 pkt 6 oraz art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (jedn. tekst: Dz.U. z 2019, poz. 972 - dalej: „ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r.” ), a także w przepisach unijnych, stanowiących podstawę dla polskich regulacji Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin - (dalej: „Rozporządzenie nr 2016/2031”) zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57,/WE, 2000/29,/WE, 2006/91/WE i 2007/33/ WE, pozostają wiążące dla sądu orzekającego w sprawie zakażenia roślin (drzewek owocowych); (3) czy sąd orzekający w sprawie o odszkodowanie w związku ze sprzedażą skażonych grzybem roślin (drzewek owocowych) może dokonywać ustaleń odmiennych od treści paszportu rośliny (tj. stwierdzać, iż do zakażenia doszło jeszcze przed sprzedażą roślin wbrew oświadczeniom w treści paszportu), bez uprzedniego wyczerpania procedury unieważnienia i usunięcia paszportu rośliny, przewidzianej w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 13 lutego 2020 r., wcześniej przed dniem 14 marca 2020 r., w art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. a także w przepisach unijnych, stanowiących podstawę dla polskich regulacji tj. art. 95 Rozporządzenia nr 2016/2031.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
