Postanowienie SN z dnia 29 kwietnia 2021 r., sygn. I USK 118/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera
w sprawie z odwołania I. T.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K.
o ustalenie ustawodawstwa,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 29 kwietnia 2021 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 20 listopada 2019 r., sygn. akt III AUa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w K., wyrokiem z 22 stycznia 2019 r., oddalił odwołanie I. T. (prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą T.) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K. z 14 czerwca 2016 r., stwierdzającej, że w stosunku do I. T. w okresie od 1 listopada 2014 r. ma zastosowanie polskie ustawodawstwo w zakresie ubezpieczeń społecznych.
Sąd Okręgowy ustalił, że 2 lipca 2015 r. wpłynął do ZUS wniosek I. T. o ustalenie ustawodawstwa z tytułu jego zatrudnienia na terenie Litwy i prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Po dostarczeniu wymaganych dokumentów i wyjaśnień, 11 sierpnia 2015 r. ZUS tymczasowo ustalił dla I. T. ustawodawstwo litewskie w okresie od 1 listopada 2014 r. do 28 lutego 2015 r. oraz od 1 kwietnia 2015 r. do 31 października 2015 r. na podstawie art. 13 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U.UE.L. 2004 Nr 166, s. 1), a także ustawodawstwo polskie w okresie od 1 marca 2015 r. do 31 marca 2015 r. na podstawie art. 13 ust. 1 lit. a tego rozporządzenia. Pismem z 4 grudnia 2015 r. instytucja litewska wyraziła swój sprzeciw wobec ustalonego dla I.T. ustawodawstwa litewskiego i stwierdziła, że w okresie obowiązywania umowy z U. podlegał on ustawodawstwu polskiemu. Pismem z 13 stycznia 2016 r. ZUS poinformował I. T. o stanowisku instytucji litewskiej oraz o ustaleniu dla niego polskiego ustawodawstwa w okresie od 1 listopada 2014 r. do 28 lutego 2015 r. oraz od 1 kwietnia 2015 r. do 31 października 2015 r. na podstawie art. 6 ust. 1 lit. b rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U.UE.L. 2009 Nr 284, s. 1), a także przekazał I.T. pismo instytucji litewskiej. W dniu 4 lutego 2016 r. I.T. potwierdził odbiór pisma instytucji litewskiej przekazanego przez ZUS oraz poinformował, że od decyzji organu litewskiego składa odwołanie. Pismem z 22 kwietnia 2015 r. instytucja litewska poinformowała, że wnioskodawca nie złożył odwołania od wydanego przez nią postanowienia. Jednocześnie instytucja litewska pismem z 26 stycznia 2016 r. skierowanym do Centrali ZUS w W. poinformowała, że Państwowa Inspekcja Pracy Republiki Litewskiej przeprowadziła kontrolę działalności firmy U. na Litwie. Kontrola ta wykazała, że firma U. nie prowadziła na Litwie żadnej działalności, a zatrudnieni w niej obywatele polscy faktycznie nie pracowali na terytorium Republiki Litewskiej, zatem zgłoszenie ich zatrudnienia było fikcyjne. Jednocześnie instytucja litewska uznała, że wobec polskich pracowników firmy U., za okres obowiązywania umów o pracę, stosować należy ustawodawstwo polskie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
